Challengers to Duopoly: Dlaczego partie trzecie mają znaczenie w amerykańskiej polityce dwupartyjnej

Opinie czytelników

Książka dr Gillespie oferuje aktualną i kompleksową analizę polityki partii trzecich w Ameryce, badając historyczne i współczesne wyzwania oraz zapewniając wgląd w dynamikę, która kształtuje te ruchy. Jest wciągająca i zawiera zabawne anegdoty, dzięki czemu jest cennym źródłem zrozumienia znaczenia partii trzecich.

Bogato napisana i dogłębnie zbadana, wciągająca i zabawna, zapewnia kontekst historyczny, niezbędny do zrozumienia roli partii trzecich w amerykańskiej polityce, zawiera intrygujące anegdoty.

Żadna z nich nie została wyraźnie wymieniona w recenzjach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Challengers to Duopoly: Why Third Parties Matter in American Two-Party Politics

Zawartość książki:

Opierając się na fundamentalnym znaczeniu swojego poprzednika (Politics at the Periphery, 1993), Challengers to Duopoly oferuje aktualny przegląd ważnej historii amerykańskich partii trzecich i wyzwania, jakie stanowią one dla hegemonii głównych partii. J. David Gillespie przedstawia czytelnikom pomniejsze partyjne podmioty trzech typów: krótkotrwałe partie krajowe, partie doktrynalne i partie tematyczne oraz stanowe i lokalne znaczące inne. W te relacje wplecione są profile niektórych osób, które podjęły inicjatywę założenia i kierowania tymi partiami. Ross Perot, Ralph Nader, Jesse Ventura i inni niedawni i współcześni powstańcy wyborczy są przedstawieni wraz z najważniejszymi obecnymi partiami krajowymi i stanowymi, które kwestionują prymat dwóch głównych partii.

Gillespie utrzymuje, że pomimo swoich ułomności, partie trzecie mają znaczenie i miały znaczenie w całym amerykańskim życiu publicznym. Wiele z najważniejszych polityk i innowacji instytucjonalnych w naszym kraju - w tym abolicja, prawa wyborcze kobiet, przejrzystość rządu, przepisy dotyczące pracy dzieci i krajowa opieka zdrowotna - było pomysłami partii trzecich, zanim którakolwiek z głównych partii je przyjęła. Co więcej, partie trzecie były pierwszymi, które przełamały wszystkie faktyczne bariery dotyczące płci, rasy i orientacji seksualnej w nominacjach na najwyższe urzędy w kraju.

Jak pokazuje Gillespie w tej wciągającej narracji, z tak ułożoną talią przeciwko nim, imponujące jest to, że kandydaci osób trzecich w ogóle wygrywają. To, że czasami im się to udaje, jest świadectwem siły demokratycznych ideałów i rosnącej niechęci głosującej opinii publicznej do zwykłej polityki.