Poetyka żywotności: Molekuły, włókna, tkanki, chmury

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Poetics of Liveliness: Molecules, Fibers, Tissues, Clouds

Zawartość książki:

Czy poezja może działać jako estetyczne urządzenie wzmacniające, podobne do mikroskopu, dzięki któremu możemy wyczuć drobne lub prawie niezauważalne zjawiska, takie jak składanie cząsteczek w ich trójwymiarowe kształty, transformacje składające się na cykl życia jedwabnika lub ruchy pary, które stanowią stale zmieniające się krawędzie chmur? Zwykle myślimy o tych tematach jako zarezerwowanych dla nauki, ale, jak argumentuje Ada Smailbegovic, pisarze XX i XXI wieku połączyli metodologie naukowe z formą poetycką, aby ujawnić rozwijające się procesy zmian. Ich dzieła można postrzegać jako laboratoria, w których metodologie eksperymentów, opisów przyrodniczych i klasyfikacji taksonomicznej pozwalają językowi poetyckiemu rejestrować rytmy i czas trwania transformacji materialnej.

Poetics of Liveliness porusza się w różnych skalach, badając sfery cząsteczek, włókien, tkanek i chmur. Analizuje prace takie jak wstawienie przez Christiana B k tekstu poetyckiego do kodu DNA żywych bakterii w celu wygenerowania nowego wiersza w kształcie cząsteczki białka, rozważania Jen Bervin na temat włókien jedwabiu i ich zastosowania w biomedycynie, badanie tkanek mózgu Gertrudy Stein w szkole medycznej i jego późniejszy wpływ na jej literackie taksonomie charakteru oraz badania Lisy Robertson nad XIX-wieczną meteorologią i miękką architekturą chmur.

Jak twierdzi Smailbegovic, próbując zrozumieć procesy fizyczne zachodzące w żywych, materialnych światach, poeci ci rozwinęli charakterystyczną materialistyczną poetykę. Zbudowana jako poetycka kosmologia podobna do "O naturze rzeczy" Lukrecjusza, która zaczyna się na poziomie atomowym i rozszerza się na ogrom wszechświata, Poetics of Liveliness zapewnia innowacyjną i zaskakującą wizję relacji między nauką a poezją.