Ocena:
The Poetics of DNA autorstwa Judith Roof krytykuje kulturowe i ideologiczne założenia otaczające DNA jako symbol prawdy i tożsamości. Roof analizuje poetykę DNA, w szczególności sposób, w jaki jego językowe reprezentacje mogą wzmacniać stereotypy związane z płcią, seksualnością i rasą, argumentując przeciwko poglądowi, że DNA jest jednoznaczną prawdą.
Zalety:Książka stanowi prowokującą do myślenia krytykę założeń otaczających DNA, bada rolę języka i ideologii w kształtowaniu naszego rozumienia pojęć naukowych oraz podkreśla znaczenie nauk humanistycznych w światopoglądzie opartym na nauce.
Wady:Analiza może być postrzegana jako gęsta lub złożona dla czytelników niezaznajomionych z teorią literatury, a niektóre dyskusje, takie jak kontrowersja dotycząca „genu gejowskiego”, mogą wydawać się krótkie i mogłyby skorzystać z głębszej eksploracji.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
The Poetics of DNA
W jaki sposób DNA stało się postrzegane jako kosmiczna prawda, reprezentant całego życia, potencjał dla wszystkich lekarstw, repozytorium całej tożsamości i koniec wszystkich historii? W książce The Poetics of DNA Judith Roof analizuje powstanie tego potężnego symbolu i implikacje jego dominacji dla sposobu, w jaki myślimy - o sobie, o sobie nawzajem i o wszechświecie.
Opisy DNA, jak twierdzi Roof, zniekształciły idee i przekształciły kwas nukleinowy w odpowiedź na wszystkie pytania dotyczące życia. To hiperbolizowane pojęcie DNA, nieuchronnie mylone lub utożsamiane z „genem”, stało się wektorem, za pomocą którego starsze sposoby myślenia mogą łączyć się z nowymi, rozwijając od dawna zdyskredytowane i podstępne idee dotyczące takich rzeczy, jak eugenika i selekcja rasowa oraz wpływając na współczesne debaty, zwłaszcza obsesję popularnej prasy na punkcie „genu gejowskiego”. Twierdzi ona, że poprzez metafory DNA rasistowska i homofobiczna ideologia jest maskowana jako postępowa nauka.
Odnosząc się do dwudziestowiecznych ruchów intelektualnych, a także współczesnych niepokojów społecznych, The Poetics of DNA ujawnia, w jaki sposób opisy DNA i genów wpisują się w szerszy zestaw bitew epistemologicznych, które rozgrywają się nie tylko poprzez założenia związane z DNA, ale także poprzez mniej oczywiste metody myślenia magicznego, redukcjonizmu i pseudonauki.
Po raz pierwszy Roof ujawnia ideologię i kulturowe konsekwencje metafor DNA i genów, aby odkryć, w jaki sposób ostatecznie są one paradygmatami wykorzystywanymi do odtwarzania uprzedzeń.
Judith Roof jest profesorem anglistyki i filmoznawstwa na Michigan State University. Jest autorką kilku książek, w tym All about Thelma and Eve: Sidekicks and Third Wheels.
