A Lure of Knowledge: Lesbian Sexuality and Theory
Lesbijstwo w literaturze było w przeszłości traktowane raczej pośrednio. Redaktorzy prowadzili czytelników do "artyzmu" dzieła zawierającego lesbijstwo, podkreślając zamiast tego historię literatury i kontekst historyczny dzieła, a nie reprezentacje lesbijstwa. Na przykład redaktor książki Colette The Pure and the Impure potwierdza, że Colette ma wiedzę na temat "dziwnego siostrzeństwa", ale zapewnia czytelników, że nigdy nie odeszła od "normalności".
W przełomowej książce A Lure of Knowledge Judith Roof pokazuje, że reprezentacje lesbijskiej seksualności zajmują określone miejsca lub pozycje w argumentacji, tematyce i retoryce zachodnioeuropejskiej i amerykańskiej krytyki literackiej. Bada polityczny kontekst reprezentacji: w jaki sposób lesbijska seksualność jest wykorzystywana jako znacznik i dlaczego pojawia się tam i wtedy, gdzie się pojawia.
Roof argumentuje, że próby zobrazowania lub wyjaśnienia lesbijskiej seksualności wywołują lęki związane z wiedzą i tożsamością. W reakcji na te lęki i zaprzeczając im, lesbijska seksualność jest przedstawiana w filmie, literaturze, teorii i krytyce jako gra wstępna, jako symulowana heteroseksualność, jako erotyczny nadmiar, jako żartobliwa nieautentyczność, jako artystyczny kompromis lub jako męska maska w specyficznym repertuarze neutralizacji i uników. Podważając heteroseksizm teorii filmu i teorii feministycznej, książka ta analizuje retoryczne wykorzystanie lesbijskiej seksualności. Roof bada szereg dyskursów, od prac takich autorek jak Anais Nin, Olga Broumas, Julia Kristeva, Jane Rule, Luce Iriguray i Zygmunt Freud, przez filmy takie jak Emmanuelle, Desert Hearts, Entre Nous i I've Heard the Mermaids Singing, po profesjonalny tenis.
