Poeta luster: Bee'del z Delhi

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Poet of Mirrors: Bee'del of Delhi

Zawartość książki:

Mirza Abdolqader Azimabadi o pseudonimie "Bee'del" (ten, który stracił lub oddał swoje serce) urodził się w Putna w Indiach w 1644 r. n.e. i zmarł w Delhi w 1721 r. Mówił w języku bengalskim, pisał poezję w języku perskim (farsi) i znał arabski, urdu, bengalski i sanskryt. Jeden z najbardziej płodnych i cenionych poetów swoich czasów, jego styl jest uważany za chwałę perskiej poezji pochodzenia środkowoazjatyckiego / indyjskiego. Wśród wielu grup etnicznych poza obecnymi granicami Iranu, których kultura/mistycyzm i literatura są pod wpływem kultury i języka irańskiego, Bee'del jest klasyfikowany obok Ha'fezan, przyznawanego tylko nielicznym.

Bee'del skomponował swoje pierwsze wiersze w wieku 10 lat. Gdy zapoznał się z naukami sufich, kontynuował częste spotkania z nimi przez całe życie. Ich literatura wpłynęła zarówno na jego twórczość, jak i rosnące zaangażowanie w sprawy ducha. Podróżując po Indiach, Bee'del zapoznał się z odwiecznymi naukami wedyjskimi, które znalazły silne odzwierciedlenie w jego twórczości. Jako mistyk i oddany praktyk Drogi, Bee'del odmówił komponowania wierszy na cześć rodziny królewskiej lub bogatych i potężnych, co było powszechną praktyką w tamtych czasach.

Chociaż Bee'del był i nadal jest ulubieńcem wielu osób, dostępne materiały o nim i od niego są rzadkie, zwłaszcza że jego mistyczne zrozumienie często wymagało umiejętnej edycji, aby uczynić je dostępnym dla przeciętnego czytelnika farsi. Mimo to, znaczenie Bee'dela dla naszych czasów jest oczywiste, jego przesłanie jest oparte na uniwersalnym szacunku dla wewnętrznego życia i potencjału ludzi, niezależnie od geografii, pochodzenia etnicznego czy religii, co jest podstawową zasadą wszystkich prawdziwych nauk duchowych, w tym sufizmu. Jako suficki poeta, Bee'del wzywa nas do zajęcia się naszym najważniejszym zadaniem, jakim jest doświadczanie, a nie czytanie/słyszenie o swoim wewnętrznym Pochodzeniu/ Esencji, a tym samym uświadomienie sobie prawdziwego celu naszego istnienia.

Vraje Abramian, tłumacz wielu szanowanych dzieł, w tym Nobody Son of Nobody, prezentuje wybór qhazali i rubajów (klasycznych form perskiej poezji, zazwyczaj odnoszących się do miłości, tęsknoty i boskości) z oryginalnego farsi Divan of Bee'del. Zbiór ten jest oferowany jako modlitwa za nasze czasy, w nadziei, że może zasugerować alternatywę dla materializmu, zdobywania władzy i "prawa dżungli". Zawarte tu nauki mogą wzmocnić wiarę we wrodzoną zdolność do wznoszenia się ponad okoliczności, a tym samym zwiększyć nasze szanse na przetrwanie jako gatunku na tym krytycznym etapie historii.