Poeta apetytu

Opinie czytelników

Recenzje „Poety apetytów” autorstwa Joan Reardon prezentują mieszaną perspektywę. Podczas gdy biografia została doceniona za dokładne badania i wgląd w życie MFK Fishera, wielu czytelników uznało ją za gęstą i pozbawioną spójności narracyjnej. Niektórzy wyrazili niezadowolenie ze stylu pisania i dostrzegli uprzedzenia w sposobie przedstawiania relacji Fishera. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że książka może spodobać się bardziej tym, którzy są już zaznajomieni z twórczością Fishera.

⬤ Dobrze zbadana i pouczająca
⬤ oddaje złożoność życia MFK Fisher
⬤ zapewnia wgląd w jej wpływ na pisanie kulinarne
⬤ niektórzy czytelnicy docenili głębię i przedstawione szczegóły.

⬤ Styl pisania krytykowany jako pośpieszny i gęsty
⬤ brak spójnej narracji
⬤ niektóre sekcje wydawały się powtarzalne lub nieistotne
⬤ postrzegana stronniczość w przedstawianiu relacji Fisher
⬤ może wydawać się zbędna dla osób zaznajomionych z opublikowanymi dziennikami i listami Fisher.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Poet of the Appetites

Zawartość książki:

W ponad trzydziestu książkach M. F.

K. Fisher na zawsze zmieniła sposób, w jaki Amerykanie rozumieli nie tylko sztukę jedzenia, ale także sztukę życia. Niezależnie od tego, czy rozważała ostrygę, czy opisywała, jak ugotować wilka, zajmowała się uniwersalnymi potrzebami „jedzenia, bezpieczeństwa i miłości”.

Czytelnicy natychmiast zostali wciągnięci w krąg jej mężów i kochanków, artystów i rzemieślników; czuli, że znają samą Fisher, niezależnie od tego, czy spotkali ją jako dziecko z kanapką ze smażonym jajkiem w kieszeni, młodą pannę młodą budzącą się do chwały francuskiego jedzenia, czy uwodzicielkę oferującą pierwszy groszek w sezonie. Najstarsze dziecko, żona, matka, kochanka, samodzielna karierowiczka, pionierska pisarka -isher z polotem wcieliła się w każdą z tych ról.

Ale podobnie jak wielu innych mistrzów stylistyki, była także mistrzem mitologizacji. Aby opowiedzieć jej historię tak, jak naprawdę się wydarzyła, Joan Reardon w pełni wykorzystała swój dostęp do Fisher, jej rodziny i przyjaciół oraz jej prywatnych dokumentów.

Ten wielowymiarowy portret kobiety, którą John Updike ochrzcił naszą „poetką apetytów”, jest nie mniej niezapomniany niż persona, którą Fisher stworzyła dla siebie.