Ocena:

Recenzje książki „The Double Helix” autorstwa Jamesa D. Watsona prezentują mieszankę opinii, podkreślając zarówno wciągającą narrację o odkryciu struktury DNA, jak i kontrowersje związane z charakterem i perspektywami autora. Podczas gdy wielu czytelników docenia szczerą i osobistą relację z podróży naukowej oraz kontekst historyczny, jaki zapewnia, inni krytykują postawy Watsona i etyczne implikacje jego działań w odniesieniu do kolegi naukowca Rosalinda Franklina.
Zalety:Wielu czytelników uważa książkę za fascynującą i wciągającą lekturę, zapewniającą osobiste i szczere spojrzenie na odkrycie DNA. Opowiadanie historii jest chwalone za to, że jest wciągające, z niezapomnianymi anegdotami i żywymi charakterystykami zaangażowanych naukowców. Historyczne znaczenie odkrycia jest dobrze przedstawione, dzięki czemu jest to wnikliwa eksploracja współpracy naukowej i konkurencji.
Wady:Krytycy wskazują na kontrowersyjne poglądy Watsona i lekceważące traktowanie Rosalind Franklin, sugerując, że książka może wydawać się stronnicza i protekcjonalna. Niektórzy czytelnicy uważają, że ton książki jest suchy lub wypełniony niepotrzebnymi obelgami między naukowcami. Dodatkowo, brak głębokiej refleksji nad szerszymi implikacjami ich pracy i osobowość Watsona są postrzegane jako niedociągnięcia.
(na podstawie 289 opinii czytelników)
The Double Helix: A Personal Account of the Discovery of the Structure of DNA
Klasyczna osobista relacja z przełomowego odkrycia struktury DNA przez Watsona i Cricka, teraz ze wstępem Sylvii Nasar, autorki książki "Piękny umysł". Identyfikując strukturę DNA, cząsteczki życia, Francis Crick i James Watson zrewolucjonizowali biochemię i zdobyli Nagrodę Nobla.
W tym czasie Watson miał zaledwie dwadzieścia cztery lata, był młodym naukowcem głodnym odciśnięcia swojego piętna. Jego bezkompromisowo szczera relacja z upojnych dni ich ekscytującego sprintu przeciwko innym światowej klasy badaczom, aby rozwiązać jedną z największych tajemnic nauki, daje olśniewająco jasny obraz świata genialnych naukowców z wielkimi darami, bardzo ludzkimi ambicjami i gorzkimi rywalizacjami.
Z pokorą nieskażoną fałszywą skromnością, Watson opowiada o desperackich wysiłkach swoich i Cricka, aby pokonać Linusa Paulinga w drodze do Świętego Graala nauk przyrodniczych, identyfikacji podstawowego budulca życia. Nigdy wcześniej naukowiec nie był tak szczery w oddawaniu słowami smaku swojej pracy.