Ocena:
Książka Jamesa D. Watsona „The Double Helix” oferuje osobistą i wciągającą relację z odkrycia struktury DNA. Książka jest powszechnie uznawana za szczerą opowieść i żywy portret osobowości zaangażowanych w to znaczące osiągnięcie naukowe. Spotkała się jednak z krytyką za stosunek Watsona do jego rówieśników, zwłaszcza Rosalind Franklin, oraz za czasami zawiły styl narracji.
Zalety:Wciągająca i pouczająca narracja, która humanizuje historyczne postacie nauki, oferuje ekscytujący obraz procesu naukowego i zawiera osobiste anegdoty i spostrzeżenia. Wielu czytelników uważa ją za przystępną i zabawną, dzięki czemu złożone idee naukowe stają się bardziej zrozumiałe.
Wady:Osobiste uprzedzenia autora i kontrowersyjne opinie, zwłaszcza dotyczące Rosalind Franklin, wywołały krytykę. Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest nierówna i wypełniona nieistotnymi anegdotami, co sugeruje, że może być sucha lub nadmiernie skupiona na konfliktach międzyludzkich.
(na podstawie 289 opinii czytelników)
Double Helix
Klasyczna osobista relacja z przełomowego odkrycia struktury DNA przez Watsona i Cricka, teraz ze wstępem Sylvii Nasar, autorki Pięknego umysłu.
Identyfikując strukturę DNA, cząsteczki życia, Francis Crick i James Watson zrewolucjonizowali biochemię i zdobyli Nagrodę Nobla. W tym czasie Watson miał zaledwie dwadzieścia cztery lata, był młodym naukowcem głodnym odciśnięcia swojego piętna. Jego bezkompromisowo szczera relacja z upojnych dni ich ekscytującego sprintu przeciwko innym światowej klasy badaczom, aby rozwiązać jedną z największych tajemnic nauki, daje olśniewająco jasny obraz świata genialnych naukowców z wielkimi darami, bardzo ludzkimi ambicjami i gorzkimi rywalizacjami.
Z pokorą nieskażoną fałszywą skromnością, Watson opowiada o desperackich wysiłkach swoich i Cricka, aby pokonać Linusa Paulinga w drodze do Świętego Graala nauk przyrodniczych, identyfikacji podstawowego budulca życia. Nigdy wcześniej naukowiec nie był tak szczery w oddawaniu słowami smaku swojej pracy.
