Podnieś wysoko belkę dachową, cieśle; Seymour - wprowadzenie

Opinie czytelników

Książka „Raise High the Roof Beam, Carpenters; And, Seymour: An Introduction” autorstwa J.D. Salingera zawiera dwie nowele skupione wokół rodziny Glassów. Czytelnicy wyrażają głębokie uznanie dla unikalnego stylu pisania Salingera i rozwoju postaci, szczególnie podkreślając wciągającą narrację w „Raise High”. Opinie na temat „Seymour: An Introduction”, przy czym niektórzy uważają ją za nużącą i trudną do przeczytania ze względu na jej dygresyjny, wykładowy charakter. Ogólnie rzecz biorąc, książka ta spodoba się fanom Salingera i tym, którzy cenią sobie złożoną prozę literacką.

⬤ Wciągający rozwój postaci, zwłaszcza rodziny Glassów.
⬤ Dowcipny i uduchowiony styl pisania, który urzeka czytelników.
⬤ „Raise High” otrzymuje pochwały za uporządkowaną fabułę i emocjonalny wpływ.
⬤ Wielu czytelników odnajduje głębokie znaczenie i osobisty związek z przedstawionymi tematami.
⬤ Opowiadania Salingera dostarczają wnikliwych obserwacji na temat ludzkości.

⬤ „Seymour: An Introduction” jest często krytykowana za to, że jest rozwlekła i trudna do zrozumienia.
⬤ Druga część książki ma tendencję do grzęźnięcia i może być nudna dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy uważają, że eksperymenty Salingera ze strukturą zdań stanowią wyzwanie i nie są atrakcyjne.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy doceniają ezoteryczny charakter części prozy, co czyni ją mniej przystępną.

(na podstawie 118 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Raise High the Roof Beam, Carpenters; Seymour - an Introduction

Zawartość książki:

Po raz pierwszy opublikowane w „The New Yorker” w latach pięćdziesiątych, „Raise High the Roof Beam, Carpenters and an Introduction” to dwie nowele opowiadane przez Buddy'ego Glassa, postać, o której często mówi się, że jest portretem samego Salingera.

W pierwszej Buddy wziął urlop z wojska podczas II wojny światowej, aby wziąć udział w ślubie najstarszego brata Glassa, Seymoura, a atmosfera złowieszczego napięcia ustawia scenę dla tragedii, która nastąpi. W drugim Buddy wspomina Seymoura, a powieść rozwija się w głęboką i dalekosiężną eksplorację złożonej i smutnej postaci, która wykazuje całą czułość i subtelność, które wyróżniają najlepsze pisarstwo Salingera.