Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
Citizen Subject: Foundations for Philosophical Anthropology
Zawartość książki:
Co uniwersalia filozofii politycznej mogą zaoferować tym, którzy doświadczają "żywego paradoksu nieegalitarnej konstrukcji egalitarnego obywatelstwa"? Citizen Subject to podsumowanie wieloletniego projektu Etienne'a Balibara, mającego na celu zastanowienie się nad konieczną i z konieczności antagonistyczną relacją między kategoriami obywatela i podmiotu. W tym opus magnum kwestia nowoczesności zostaje sformułowana na nowo, ze szczególnym uwzględnieniem samowypowiedzenia podmiotu (u Kartezjusza, Locke'a, Rousseau i Derridy), konstytucji wspólnoty jako "my" (u Hegla, Marksa i Tołstoja) oraz aporii osądu siebie i innych (u Foucualta, Freuda, Kelsena i Blanchota).
Po "kontrowersji humanistycznej", która zajmowała dwudziestowieczną filozofię, Citizen Subject proponuje podstawy dla dzisiejszej antropologii filozoficznej w kategoriach dwóch przeciwstawnych ruchów: stawania się obywatelem podmiotu i stawania się podmiotem obywatela. Obywatel-podmiot, który konstytuuje się w roszczeniu do "prawa do posiadania praw" (Arendt), nie może istnieć bez spodu, który go kwestionuje i mu się przeciwstawia. On - lub ona, ponieważ Balibar zajmuje się w tym tomie kwestiami różnicy seksualnej - reprezentuje nie tylko relację społeczną, ale także niezadowolenie lub niepokój w samym sercu tej relacji. To, co ludzkie, może zostać ustanowione tylko wtedy, gdy zdradza samo siebie, podtrzymując "różnice antropologiczne", które narzucają normalność i tożsamość jako warunki przynależności do wspólnoty.
Przemoc "cywilnej" burżuazyjnej uniwersalności, argumentuje Balibar, jest większa (i mniej uzasadniona, a zatem mniej stabilna) niż przemoc uniwersalności teologicznej czy kosmologicznej. Prawo opiera się zatem na nieposłuszeństwie, a emancypacja czerpie swoją siłę z inności.
Ostatecznie Citizen Subject oferuje rewolucyjne przeformułowanie dialektyki uniwersalności i różnic w epoce burżuazyjnej, ujawniając w relacji między tym, co wspólne, a tym, co uniwersalne, polityczną lukę w samym sercu tego, co uniwersalne.
