Pociski przeciwlotnicze piechoty: Przenośne systemy obrony przeciwlotniczej

Opinie czytelników

Książka zawiera kompleksowy przegląd przenośnych przeciwlotniczych pocisków rakietowych, szczegółowo opisując ich rozwój i zastosowanie bojowe, zwłaszcza w konfliktach z drugiej połowy XX wieku. Obejmuje różne modele z różnych krajów i podkreśla znaczenie tej broni we współczesnych działaniach wojennych.

Książka jest dobrze ilustrowana fotografiami i diagramami z epoki, dzięki czemu jest atrakcyjna wizualnie. Obejmuje szeroki zakres pocisków używanych przez różne narody i zapewnia wgląd w ich kontekst historyczny i skuteczność w walce. Polecana jest studentom zajmującym się współczesnymi konfliktami zbrojnymi i służy jako solidne wprowadzenie do tematu.

Niektóre recenzje wspominają o braku dogłębności i szczegółowości, zwłaszcza w odniesieniu do pocisków innych niż amerykańskie i rosyjskie. Niektórzy krytykowali ograniczone omówienie zasad fizycznych związanych z funkcjonowaniem pocisków rakietowych, a niektórzy uważali, że książka mogłaby być bardziej aktualna. Ponadto glosariusz jest uważany za krótki, a nie wszystkie twierdzenia są odpowiednio pozyskiwane.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Infantry Antiaircraft Missiles: Man-Portable Air Defense Systems

Zawartość książki:

Uznany autorytet Steven J. Zaloga przedstawia rozwój, zastosowanie bojowe i wpływ przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych od późnych lat 60. do dnia dzisiejszego.

Pierwsze próby opracowania przenośnego systemu obrony przeciwlotniczej (MANPADS) opartego na pocisku kierowanym rozpoczęły się w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, jako odpowiedź na zwiększoną prędkość i zwrotność samolotów odrzutowych. Niniejsza książka przedstawia ewolucję technologiczną MANPADS i bada ich zastosowanie bojowe oraz wnioski z tych spotkań. Oprócz szczegółowego omówienia pocisków, analizuje również różne metody opracowane jako środki przeciwdziałania zagrożeniu ze strony MANPADS.

Pierwsza generacja MANPADS, taka jak Redeye armii amerykańskiej i radziecka Strela-2 (SA-7 Grail), była wykorzystywana bojowo podczas wojny w Wietnamie w 1972 roku i wojny Jom Kippur w 1973 roku. Kolejna generacja MANPADS naprowadzanych na podczerwień, takich jak amerykański Stinger i radziecka Igla, zyskała na znaczeniu po radzieckiej inwazji na Afganistan w 1979 roku. Od lat 70. MANPADS były używane w niezliczonych wojnach, konfliktach granicznych, wojnach domowych i powstaniach. Dzięki specjalnie zamówionym grafikom i starannie dobranym zdjęciom, niniejsze opracowanie opowiada historię tej śmiertelnie skutecznej broni, od jej początków do dzisiejszego użycia.