Pochodzenie czterech gałęzi Mabinogi

Opinie czytelników

Książka jest w idealnym stanie i oferuje interesującą treść, ale tytuł i reklama wprowadzają w błąd co do charakteru zawartych w niej esejów.

Książka dotarła w idealnym stanie. Zawiera interesujące treści.

Tytuł i reklama są mylące; książka jest zbiorem oddzielnych esejów, a nie skoncentrowaną dyskusją na temat pochodzenia opowieści.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Origins of the Four Branches of the Mabinogi

Zawartość książki:

The Origins of the "Four Branches of the Mabinogi" to jedna z najbardziej rewolucyjnych książek, jakie kiedykolwiek opublikowano na temat literatury Wielkiej Brytanii. Jej tematem są cztery historie ze zbioru walijskich opowieści prozą znanych jako Mabinogion. Te cztery gałęzie Mabinogi to legendy o Pwyllu, księciu Dyfedu.

Branwen, córce Llŷ.

R.

Manawydan, syn Llŷ.

R.

I Math, Son of Mathonwy, które od dawna cieszą się popularnością jako najbardziej znaczący wkład Walii w światową literaturę. Cztery Gałęzie to opowieści o miłości, przygodzie i magii, ale także o gwałcie, cudzołóstwie, zdradzie i próbie morderstwa. Chociaż większość badaczy zgadza się, że te cztery historie są dziełem jednego autora, nie ma zgody co do tego, gdzie i kiedy zostały skomponowane. Na te pytania książka The Origins of the 'Four Branches of the Mabinogi' oferuje zaskakującą odpowiedź. Zawsze zakładano, że opowieści są dziełem męskiego autora. Jednak Andrew Breeze przekonująco pokazuje nie tylko, że Cztery Gałęzie zostały skomponowane przez kobietę, ale że można ją zidentyfikować jako Gwenllian, córkę Gruffudda ap Cynana (zm. 1137), króla Gwynedd, i żonę Gruffydda ap Rhysa (zm. 1137), księcia Dyfed. Gwenllian urodziła się pod koniec XI wieku, poślubiła Gruffydda, gdy była nastolatką, i przez większość życia żyła z nim spokojnie w pobliżu Caio na wzgórzach Carmarthenshire. Jej koniec był dramatyczny. Na początku 1136 r. poprowadziła atak na Normanów z Kidwelly, została pokonana w bitwie i stracona poza miastem. Pomimo tej katastrofy jej syn Rhys (zm. 1197) przeżył, by poprowadzić opór przeciwko angielskim rządom i utrzymać niezależność Dyfedu.

Wśród jego potomków byli Henryk VII z Anglii oraz Jakub VI i I ze Szkocji i Anglii, tak więc linię księżniczki Gwenllian można prześledzić aż do współczesnej brytyjskiej rodziny królewskiej. Pozycja Gwenllian w dynastiach Gwynedd i Dyfed wyjaśnia, dlaczego polityczna i terytorialna ekspansja obu terytoriów jest wyjątkowym tematem tych opowieści. Wyjaśnia to również niezwykły takt, z jakim opisywany jest konflikt między nimi. Oznacza to również, że historie te przedstawiają królewskie rządy i podejmowanie decyzji w dwunastowiecznej Walii przez osobę, która znała je od środka. Rewelacyjna analiza Andrew Breeze'a tego klasycznego tekstu została opublikowana w całości w tym tomie po raz pierwszy.