Pływające światy: Listy Edwarda Goreya i Petera F. Neumeyera

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 36 głosach.

Oryginalny tytuł:

Floating Worlds: The Letters of Edward Gorey & Peter F. Neumeyer

Zawartość książki:

Edward Gorey i Peter Neumeyer poznali się latem 1968 roku. Gorey został zakontraktowany przez Addison-Wesley do zilustrowania „Donald and the...”, historii dla dzieci napisanej przez Neumeyera. Podczas ich pierwszego spotkania Neumeyer zdołał zwichnąć ramię Goreya, gdy ten chwycił go za rękę, by uchronić go przed wpadnięciem do oceanu. W szpitalnej poczekalni po raz pierwszy wspólnie przeglądali rysunki Goreya, a Gorey nadał tej sytuacji wiele humoru. Był to początek ożywczej przyjaźni, napędzanej bogactwem listów i pocztówek, które krążyły między nimi do jesieni 1969 roku.

Listy te, opublikowane tutaj po raz pierwszy, są niezwykłe pod względem ilości i treści. Podczas gdy twórcza współpraca Goreya i Neumeyera koncentrowała się na ilustrowanych książkach, mieli oni szerokie zainteresowania; obaj byli erudytami, żarłocznymi czytelnikami i wysyłali sobie nawzajem wiele tomów. Czytając ich dyskusje na temat tych książek, można podziwiać piękno przemyślanego (i wesołego) dyskursu napędzanego intelektualną ciekawością.

Listy malują również intymny portret Edwarda Goreya, człowieka często błędnie określanego jako makabryczny, a nawet upiorny. Jego łagodność, pokora i błyskotliwość - przeplatane z jego charakterystycznym humorem - błyszczą w tych listach; jego zręczna artystyczna ręka jest widoczna na zdobionych kopertach zaadresowanych do Neumeyera, z których 38 jest tutaj reprodukowanych.

W czasie ich korespondencji Peter Neumeyer wykładał na Uniwersytecie Harvarda i w SUNY Stony Brook na Long Island. Jego przenikliwość i współczucie, wyrażone w jego wnikliwych, często prowokacyjnych listach, ukazują go jako idealnego kreatywnego i intelektualnego sojusznika Goreya.

Bardziej niż cokolwiek innego, „Floating Worlds” jest poruszającym wspomnieniem niezwykłej przyjaźni. Gorey napisał, że czuł się częścią tej samej rodziny, i nie mam tu na myśli tylko metafory. Myślę, że nawet bardziej niż myślę o tobie jako o przyjacielu,