Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera szczegółową narrację na temat wielkiego trzęsienia ziemi w Kanto w Japonii w 1923 roku, głównie z perspektywy zagranicznych mieszkańców, zwłaszcza Amerykanów. Chociaż jest wciągająca i dobrze zbadana, została skrytykowana za zaniedbanie japońskich doświadczeń i rysowanie wątpliwych podobieństw do współczesnych katastrof.
Zalety:⬤ Wciągająca i dobrze napisana narracja, która oddaje napięcie wydarzeń związanych z trzęsieniem ziemi.
⬤ Zapewnia dokładny kontekst historyczny i szczegółowe badanie doświadczeń społeczności zagranicznej.
⬤ Płynnie integruje niezbędną historię i wyjaśnienia z tekstem.
⬤ Wszechstronne badania nad kluczowymi postaciami i wydarzeniami związanymi z trzęsieniem ziemi.
Wady:⬤ Brakuje głębi w badaniu japońskich perspektyw i doświadczeń, skupiając się zamiast tego na obcokrajowcach.
⬤ Nadmierne porównania do huraganu Katrina, które odwracają uwagę od wyjątkowych aspektów trzęsienia ziemi w Kanto.
⬤ Zawiera nieścisłości faktograficzne, szczególnie w odniesieniu do nazw miejsc, i przydałaby się jej lepsza korekta.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali argumenty autora dotyczące militaryzmu w Japonii po trzęsieniu ziemi za nieprzekonujące i zbyt uproszczone.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Yokohama Burning: The Deadly 1923 Earthquake and Fire That Helped Forge the Path to World War II
Zawartość książki:
Yokohama Burning to historia najgorszej klęski żywiołowej XX wieku: trzęsienia ziemi, pożarów i tsunami z września 1923 roku, które zniszczyły Jokohamę i większość Tokio, zabijając 140 000 ludzi w ciągu dwóch dni horroru.
Uznany korespondent Newsweeka Joshua Hammer z filmową wyrazistością i z wielu perspektyw odtwarza wstrząsające sceny śmierci, ucieczki i ratunku. Umieszcza również te burzliwe wydarzenia w kontekście historii i pokazuje, w jaki sposób skierowały one Japonię na ścieżkę jeszcze większej tragedii.
Dwie minuty przed południem w sobotę, 1 września 1923 roku, życie w obu miastach toczyło się swoim zwykłym rytmem. Międzynarodowa flota handlowa, wczesny zwiastun globalizacji, pływała w porcie Jokohama i ładowała herbatę i jedwab do doków. Na ulicach portu pracowało ponad trzy tysiące riksz. Dyplomaci, marynarze, szpiedzy, handlowcy i inni emigranci jadali obiady w Grand Hotelu na Bundzie w Jokohamie i przemierzali dzielnicę doków znaną jako Bloodtown. Osiemnaście mil na północ, w Tokio, młody książę regent Hirohito spotykał się w swoim pałacu z doradcami, a znany amerykański antropolog Frederick Starr ciężko pracował w swoim pokoju hotelowym nad książką o górze Fuji. Wtedy, w wyniku potężnego wstrząsu ziemi, skończył się świat, jaki znali.
Kiedy uderzył tornado, słabo skonstruowane budynki natychmiast runęły, miażdżąc na śmierć tysiące ludzi lub przygniatając ich do wraków. Kilka minut później wielka ściana wody zalała nadmorskie kurorty, zalewając ludzi bez ostrzeżenia. Eksplodowały chemikalia, przewróciły się paleniska na węgiel drzewny, w płomieniach stanęły drewniane domy. Z powodu przerwania sieci wodociągowej straż pożarna mogła tylko bezradnie przyglądać się rozprzestrzeniającemu się piekłu.
Joshua Hammer przeszukał pamiętniki, listy i relacje prasowe, a także przeprowadził wywiady z osobami, które przeżyły katastrofę, aby zebrać minuta po minucie relację z katastrofy. Autor oferuje jednak coś więcej niż tylko opis katastrofy. Szczegółowo opisuje powstające badania sejsmologiczne, rodzącą się bezprzewodową sieć komunikacyjną, która zaalarmowała świat, oraz masową, prowadzoną przez Amerykanów pomoc humanitarną, która wydawała się zapowiadać nową erę w stosunkach amerykańsko-japońskich.
Hammer pokazuje, że kataklizm doprowadził w rzeczywistości do zaostrzenia rasistowskich postaw zarówno w Japonii, jak i Stanach Zjednoczonych, i sprawił, że Japonia, wówczas raczkująca demokracja, znalazła się w rękach radykalnych militarystów o imperialnych ambicjach. Przekonująco argumentuje, że siły, które przetoczyły się przez archipelag 1 września 1923 r., odbiją się traumatycznym echem przez kolejne dziesięciolecia.
Yokohama Burning, opowieść o narodowej tragedii i indywidualnym heroizmie, łączy w sobie dramatyczną narrację i historyczną perspektywę, która pozostanie z czytelnikiem przez długi czas.
