Placówka piechoty kosmicznej 13

Opinie czytelników

Recenzje gry „Space Infantry Outpost 13” prezentują mieszany odbiór. Niektórzy czytelnicy uznali ją za wciągające wprowadzenie do gatunku sci-fi, chwaląc jej szybkie tempo, atrakcyjne postacie i bogate uniwersum. Inni z kolei krytykowali ją za długość i postrzegany brak głębi, opisując ją bardziej jako nowelę promocyjną niż samodzielne dzieło.

⬤ Wciągająca i szybka fabuła
⬤ dobrze rozwinięte postacie
⬤ świetne wprowadzenie do sci-fi
⬤ przyjemna zarówno dla nowicjuszy, jak i fanów gatunku
⬤ trzymające w napięciu sekwencje walki
⬤ solidna historia uniwersum Space Infantry
⬤ atrakcyjna dla czytelników w każdym wieku
⬤ zachęca do zainteresowania się powiązaną grą planszową.

⬤ Krótka długość w stosunku do ceny
⬤ uważana bardziej za reklamę niż pełnoprawną powieść
⬤ krytykowana za chaotyczny styl i słabe przejścia
⬤ przewidywalne i nierealistyczne zachowanie postaci
⬤ niektórzy uważali, że brakuje jej głębi i rozwoju postaci.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Space Infantry Outpost 13

Zawartość książki:

Piechota kosmiczna jest tutaj Prowadząc tajne misje na granicach galaktyki, te elitarne jednostki są największą nadzieją ludzkości na przetrwanie w przyszłości. Jest 27 wiek, a ludzkość sięgnęła do gwiazd tylko po to, by znaleźć się w otoczeniu wrogich obcych ras, które niestrudzenie pracują nad zniszczeniem tego, co zbudowaliśmy. Rząd kolonialny Zjednoczonych Planet wysyła małe oddziały odważnych mężczyzn i kobiet, by odpierały agresję obcych.

Nick Smith jest członkiem jednego z takich oddziałów, działającego z ukrytej bazy gwiezdnej na Zewnętrznych Rubieżach. Kiedy ważna tajna placówka nasłuchowa nagle znika, zostają wysłani, aby to zbadać. To, co znajdują na obcej planecie, to głębsze tajemnice, które wskazują na bardziej tajemniczy spisek. Stawka staje się jeszcze wyższa, gdy zaginie dwóch członków jego drużyny piechoty kosmicznej. W miarę odkrywania okropnych sekretów Outpost 13, Nick i jego grupa opryszków muszą walczyć z czasem, aby ukończyć swoją misję. Albo to zrobią, albo zginą.

Hayes wspinał się wzdłuż wału w kierunku południowego obwodu kompleksu. Jak dotąd wszystko szło dobrze. Dopóki Smith nie usłyszał mrożącego krew w żyłach krzyku, który niemal wyłączył dźwięk w jego łączu.

Kilka sekund później odezwał się Hayes: "Rob nie żyje".

Trzymaj się - krzyknął Smith - Zaraz tam będę.

Wcisnął spust trzypunktowej klamry, która trzymała go na siedzeniu. Pasy wokół jego ciała nie chciały się poluzować. Smith pochylił się i wyplątał jedną rękę z uprzęży w chwili, gdy mutant wepchnął głowę przez okno. Kolejny pojawił się nad nim.

Długi wąs wystrzelił z jego paszczy i owinął się wokół jego nogi. Smith przestał walczyć z przyciskiem zwalniającym i znalazł spust autoguna, gdy jego ciało zostało szarpnięte w kierunku grupy mutantów. Stworzenia wydały z siebie straszliwe okrzyki głodu. Smith zamknął oczy, gdy postrzępiony pazur rozdarł jego ciało.