Writing Gender in Early Modern Chinese Women's Tanci Fiction
Kobiece tanci, czyli "skubiące rymowanki", to chantefable narracje pisane przez wykształcone kobiety z wyższych sfer od XVII do początku XX wieku w Chinach. Writing Gender in Early Modern Chinese Women's Tanci Fiction oferuje aktualne studium na temat wczesnonowożytnych chińskich kobiet reprezentujących płeć, naród i aktywizm polityczny w ich dziełach tanci przed i po rebelii Taiping (1850-1864), a także ich przedstawień działań wojennych i niepokojów społecznych.
Przedefiniowanie przez autorki tanci kobiecej wzorowości w ramach konfucjańskich ortodoksyjnych dyskursów cnoty, talentu, czystości i politycznej uczciwości może być burżuazyjnym wyrazem kobiecego exceptionalizmu i może zapowiadać protofeministyczne ideały heroizmu. Ustanawiają one realistyczny ton w afirmacji kobiecego autorytetu domowego i otwierają przestrzeń do dyskusji na temat "kobiecego stawania się", kobiecej wyjątkowości i zmieniających się rodzinnych struktur władzy. Tryb wernakularny leżący u podstaw tych tekstów daje produktywne możliwości autoprezentacji płci, cielesnych wartości i dynamicznych ról seksualnych. Rezultatem jest wernakularna rama dyskursywna, która umożliwia kobietom zawłaszczanie i przekształcanie ortodoksyjnych wartości moralnych jako środków autoafirmacji i samorealizacji.
Walidacja kobiecego aktywizmu politycznego i lojalizmu wobec narodu świadczy o tym, że tanci jest doskonałym narzędziem do rozpowszechniania postępowych bodźców społecznych wśród popularnej publiczności. Kobiece tanci wyznaczają wysiłki wczesnonowożytnych pisarzy, aby wyrzeźbić przestrzeń kobiecego stawania się, dyskursywną arenę kobiecego przywłaszczania, rekonstrukcji i przekraczania granic. W tym świetle kobiece tanci przedstawiają mobilność płci poprzez opisy podróży bohaterki lub jej awansu społecznego i pociągają za sobą postęp historyczny w kierunku bardziej autonomicznego i ugruntowanego modelu kobiecej podmiotowości.
