Pisanie do wynajęcia: Związki zawodowe, Hollywood i Madison Avenue

Oryginalny tytuł:

Writing for Hire: Unions, Hollywood, and Madison Avenue

Zawartość książki:

Profesjonalni pisarze, od których wymaga się, aby podpisali swoje prawa jako autorzy jako warunek zatrudnienia, mogą zarabiać na życie za swoją pracę, ale rzadko są właścicielami swoich dzieł. Writing for Hire śledzi historię stosunków pracy, które definiowały autorstwo w filmie, telewizji i reklamie w połowie XX wieku. Catherine L. Fisk bada, dlaczego w tych nakładających się na siebie branżach pojawiły się uderzająco różne normy atrybucji i pokazuje, w jaki sposób zrzeszanie się w związkach zawodowych umożliwiło hollywoodzkim pisarzom zdobycie wielu praw autorskich, podczas gdy pisarze z Madison Avenue nie osiągnęli równoważnego uznania.

W latach 30. praktyka zatrudniania zespołów pisarzy do tworzenia utworów chronionych prawem autorskim stała się powszechna w studiach filmowych, sieciach radiowych i agencjach reklamowych. Czasami Hollywood i Madison Avenue zatrudniały tych samych ludzi. XX wieku, kiedy to scenarzyści utworzyli Gildię Scenarzystów, aby reprezentować ich w zbiorowych negocjacjach z firmami medialnymi. Członkowie Gildii Scenarzystów uważali, że mają taki sam status jak autorzy literaccy i walczyli o to, by ich nazwiska były dołączane do ich dzieł. Uzyskali wiążące normy prawne dotyczące własności i publicznego uznania - normy, które ostatecznie przeniosły się na profesjonalną kulturę produkcji telewizyjnej.

Z kolei w reklamie nie wykształciły się żadne formalne normy publicznego przypisywania autorstwa. Chociaż niektórzy twórcy reklam denerwowali się swoją anonimowością, ich niezrzeszone miejsce pracy nie zapewniało ram instytucjonalnych, które mogłyby ukierunkować ich żądania zmian. Zamiast tego wielu z nich racjonalizowało swoją niewidzialność jako kreatywnych pracowników, przyjmując postrzeganie siebie jako dobrze wynagradzanych profesjonalistów oddanych interesom klientów.