Piotruś i Wendy lub Piotruś Pan (Wisehouse Classics Anniversary Edition z 1911 roku - z 13 oryginalnymi ilustracjami)

Opinie czytelników

Recenzje „Piotrusia Pana” podkreślają kontrast między jego trwałym klasycznym statusem a niektórymi wadami w prezentacji i stylu opowiadania historii. Wielu czytelników docenia głębię, humor i nostalgię oryginalnej historii, jednocześnie zauważając, że styl narracji może być trudny, a niektóre elementy wydają się przestarzałe lub słabo wyprodukowane w niektórych wydaniach.

Czytelnicy chwalą książkę za klasyczną fabułę, bogatą wyobraźnię i zdolność do wywoływania nostalgii. Wielu uważa ją za przyjemną i docenia jej humor oraz oryginalny styl narracji. Książka jest postrzegana jako dobre wprowadzenie dla młodszych odbiorców i zachowuje swój urok jako ponadczasowy klasyk.

Niektóre wydania cierpią z powodu słabej jakości druku, w tym rozmytych obrazów i kiepskich projektów okładek. Styl narracji może być trudny do naśladowania, a pewne przestarzałe elementy dotyczące stereotypów rasowych i płciowych mogą nie współgrać dobrze ze współczesnymi czytelnikami. Co więcej, niektórzy czytelnicy uznali niektóre części historii za nudne lub mniej wciągające.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Peter and Wendy or Peter Pan (Wisehouse Classics Anniversary Edition of 1911 - with 13 original illustrations)

Zawartość książki:

Teraz opublikowane przez Wisehouse Classics, jest to niezmienione wydanie rocznicowe oryginalnej powieści "Piotruś i Wendy" (lub "Piotruś Pan") opublikowanej w 1911 roku z oryginalnymi trzynastoma ilustracjami F. D. Bedforda.

"Piotruś i Wendy" lub "Piotruś Pan" to najsłynniejsze dzieło J. M. Barrie'ego, w formie sztuki teatralnej z 1904 roku i powieści z 1911 roku. Obie wersje opowiadają historię Piotrusia Pana, psotnego, ale niewinnego małego chłopca, który potrafi latać i przeżywa wiele przygód na wyspie Nibylandii zamieszkałej przez syreny, wróżki, rdzennych Amerykanów i piratów. W historiach o Piotrusiu Panie występują również postacie Wendy Darling i jej dwóch braci, wróżka Piotrusia Dzwoneczka, Zagubieni Chłopcy i pirat Kapitan Hak. Sztuka i powieść zostały zainspirowane przyjaźnią Barrie'ego z rodziną Llewelyn Davies. Barrie kontynuował poprawianie sztuki przez lata po jej debiucie, aż do publikacji scenariusza sztuki w 1928 roku. Sztuka zadebiutowała w Londynie 27 grudnia 1904 roku z Niną Boucicault, córką dramaturga Diona Boucicaulta, w roli tytułowej. W 1905 roku wystawiono ją na Broadwayu z Maude Adams w roli głównej. Później została wznowiona z takimi aktorkami jak Marilyn Miller i Eva Le Gallienne. Od tego czasu sztuka została zaadaptowana jako pantomima, musical sceniczny, program telewizyjny i kilka filmów, w tym niemy film z 1924 roku, film animowany Disneya z 1953 roku i produkcja akcji na żywo z 2003 roku. W Stanach Zjednoczonych oryginalna wersja została również wyparta przez wersję musicalową z 1954 roku, która stała się popularna w telewizji. Powieść została po raz pierwszy opublikowana w 1911 roku przez Hodder & Stoughton w Wielkiej Brytanii i Charles Scribner's Sons w Stanach Zjednoczonych.

Oryginalna książka zawiera frontispis i 11 półtonowych płyt autorstwa artysty F. D. Bedforda. Powieść została po raz pierwszy skrócona przez May Byron w 1915 roku, za zgodą Barrie'ego, i opublikowana pod tytułem Piotruś Pan i Wendy, po raz pierwszy użyto tej formy. Wersja ta została później zilustrowana przez Mabel Lucie Attwell w 1921 roku. W 1929 roku Barrie przekazał prawa autorskie do dzieł Piotrusia Pana Great Ormond Street Hospital, szpitalowi dziecięcemu w Londynie.