Ocena:
The Beautiful and the Damned, osadzona w epoce jazzu, śledzi życie Anthony'ego i Glorii Patch, pary, która żyje wystawnie, spodziewając się spadku, który ostatecznie nigdy się nie zmaterializuje. Powieść porusza tematy uprawnień, upadku moralnego i pustki uprzywilejowanego życia, rysując podobieństwa do własnego życia i małżeństwa Fitzgeralda. Pisarstwo jest często chwalone za swój liryzm, choć wielu recenzentów zwraca uwagę na jego dosłowność i nierówne tempo.
Zalety:Pisarstwo jest pięknie liryczne i pokazuje talent Fitzgeralda do uchwycenia szczegółów życia. Powieść zawiera wnikliwy komentarz na temat uprawnień bogatych i zgłębia złożone tematy związane z miłością i małżeństwem. Wielu czytelników docenia jej znaczenie i bogaty rozwój postaci, a także wciągający portret nowojorskiej sceny społecznej w latach dwudziestych XX wieku.
Wady:Powieść cierpi na nadmierną gadatliwość, co prowadzi do problemów z tempem i fragmentów, które wydają się nużące lub meandrujące. Wiele postaci, zwłaszcza głównych bohaterów, jest postrzeganych jako niesympatycznych, co utrudnia niektórym czytelnikom nawiązanie z nimi kontaktu. Dodatkowo, narracja zawiera melodramatyczne elementy, które obniżają jej ogólną skuteczność.
(na podstawie 439 opinii czytelników)
The Beautiful and Damned
Klasyczna powieść F.
Scotta Fitzgeralda o chciwości i występku. Druga powieść F.
Scotta Fitzgeralda, osadzona w epoce odurzających emocji i rujnującego nadmiaru, zmieniających się manier i kwestionowanej moralności, stanowi kronikę życia wykształconego na Harvardzie Anthony'ego Patcha i jego pięknej, samowolnej żony Glorii. Ta zgryźliwie ironiczna historia w niesamowity sposób przepowiada losy autora i jego własnej żony, Zeldy - od jej radosnych romantycznych początków po napędzany alkoholem upadek. Portret chciwości, ambicji i zmarnowanego talentu, The Beautiful and Damned przedstawia Amerykę, która rozpoczęła największy szał w swojej historii, świat, który Fitzgerald widział "jaśniejszymi oczami niż ktokolwiek z jego współczesnych".
Na zmianę zabawna, łamiąca serce i mrożąco prorocza, pozostaje jednym z jego najbardziej znanych dzieł, które Gertruda Stein słusznie przewidziała "będzie czytane, gdy wielu jego znanych współczesnych zostanie zapomnianych". " *Tobias Wolff
