Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia kontrowersyjny opis kampanii bombardowań Japonii podczas II wojny światowej, koncentrując się na ofiarach cywilnych i moralnych implikacjach strategii bombardowań. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą ją za rzucenie światła na niedoceniane wydarzenia historyczne i oferowanie osobistych narracji ofiar, inni krytykują ją za nieścisłości historyczne, postrzeganą antyamerykańską stronniczość i brak zrównoważonego kontekstu.
Zalety:Książka dostarcza cennych i niedostatecznie reprezentowanych relacji historycznych, jasnych i wciągających tekstów oraz zawiera zeznania naocznych świadków, które sprawiają, że tragedia staje się osobista. Podważa tradycyjne narracje, konfrontując moralne implikacje kampanii bombardowań i podnosi świadomość na temat cierpienia ludności cywilnej.
Wady:Wielu recenzentów uważa książkę za historycznie niedokładną i stronniczą, postrzegając ją jako propagandowy artykuł, który upraszcza złożone działania wojenne. Krytycy wskazują na błędy faktograficzne i twierdzą, że niesprawiedliwie przedstawia ona działania wojskowe Stanów Zjednoczonych bez wystarczającego kontekstu. Niektórzy czytelnicy uważają, że nie uwzględnia ona pełnego zakresu cierpienia spowodowanego japońskimi działaniami wojskowymi podczas wojny.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Inferno: The Firebombing of Japan, March 9-August 15,1945
Zawartość książki:
Czy bombardowanie japońskich miast, którego kulminacją było nuklearne zniszczenie Hiroszimy i Nagasaki, przyspieszyło koniec II wojny światowej? Edwin Hoyt, badacz II wojny światowej i autor, argumentuje przeciwko amerykańskiemu uzasadnieniu bombardowań.
W swojej nowej książce, Inferno, Hoyt pokazuje, jak USA bombardowały bez dyskryminacji, raniąc japońskich cywilów znacznie bardziej niż japońskie wojsko. Hoyt oskarża generała majora Curtisa LeMaya, dowódcę sił powietrznych, który pomógł zaplanować zniszczenie Drezna, o popełnienie zbrodni wojennej poprzez plan spalenia głównych japońskich miast.
Naloty bombowe przeprowadzone przez eskadry LeMaya spowodowały znacznie więcej ofiar niż dwa wybuchy atomowe. W miastach zbudowanych głównie z drewna bomby zapalające wywołały szalejące pożary, które pochłonęły domy i zabiły setki tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci. Ocaleni z nalotów opowiadają swoje historie w Inferno, wspominając przerażenie, gdy uciekali do schronienia przez płonące miasta, uciekając przed dymem, spanikowanym tłumem i walącymi się budynkami.
Opisy Hoyta dotyczące powszechnej śmierci i zniszczenia Japonii przedstawiają machinę wojenną działającą bez ograniczeń. Inferno oferuje prowokacyjne spojrzenie na to, co mogło być najbardziej brutalną polityką Ameryki w latach II wojny światowej".
