Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera szczegółowy opis bitwy na Morzu Koralowym, podkreślając jej znaczenie w II wojnie światowej. Czytelnicy doceniają styl narracji i szczegóły, cytując ją jako wciągającą relację pomimo jej wieku. Chociaż zawiera ona pewne przestarzałe elementy i nie jest wyczerpująco zbadana, oddaje strategiczne zmiany, które miały miejsce podczas bitwy.
Zalety:Wciągająca narracja, szczegółowe relacje z bitwy, odpowiednie dla entuzjastów historii, dobre przedstawienie indywidualnych doświadczeń i pozostaje aktualne pomimo tego, że zostało opublikowane dawno temu.
Wady:Nieco przestarzały styl, brak dogłębnych, wyczerpujących badań, wątpliwe źródła i brak pomocy wizualnych, takich jak mapy.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Blue Skies And Blood
Zawartość książki:
Pierwsza ostateczna relacja z jednej z najważniejszych bitew morskich II wojny światowej na Pacyfiku. Wiosna 1942 roku: Po japońskim ataku na Pearl Harbor, Ameryka zataczała się pod kolejnymi japońskimi zwycięstwami w Singapurze, Hongkongu, na Filipinach i nie tylko.
Zdesperowana, by powstrzymać to, co było postrzegane jako nieuchronny japoński postęp w kierunku Australii, słaba marynarka wojenna USA przechwyciła dużą japońską flotę na Morzu Koralowym. Bitwa na Morzu Koralowym zapoczątkowała nową erę w morskich działaniach wojennych. Po raz pierwszy w historii przeciwne floty wykorzystały do walki samoloty wystrzelone z lotniskowców.
Była to walka, która zadecydowała o przyszłości wojny. Niewielu pisarzy potrafi utrzymać ten rodzaj ekscytującej narracji, która wyróżnia tę relację o dzielnych ludziach walczących ze sobą na śmierć i życie. Edwin P.
Hoyt jest jednym z takich pisarzy. W BLUE SKIES AND BLOOD usłyszysz przerażający ryk silników bombowców nurkujących, poczujesz wstrząsy eksplozji, które rozdzierały potężne lotniskowce od rufy do rufy, i poczujesz gryzący zapach kordytu i terroru, gdy tony wody morskiej wdzierają się do pękniętych, wypełnionych dymem kadłubów. O autorze Edwin P.
Hoyt jest wybitnym autorytetem w dziedzinie historii marynarki wojennej. Jest byłym lotnikiem Korpusu Powietrznego Armii podczas II wojny światowej, korespondentem wojennym i producentem telewizyjnym.
