Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest krótką powieścią autorstwa Álvaro Cunhala, która śledzi podróż młodego mężczyzny o imieniu André przez portugalską wieś, próbując uciec do Hiszpanii. Odzwierciedla ona pochodzenie Cunhala jako ważnej postaci politycznej i przeciwnika dyktatury w Portugalii. Powieść zawiera elementy biografii i ilustracje, które wzbogacają lekturę.
Zalety:Powieść jest zwięzła i wciągająca, zapewniając unikalne spojrzenie na portugalską wieś i wgląd w intrygujące życie autora jako postaci politycznej. Dołączenie biografii i pytań do dyskusji dodaje głębi lekturze.
Wady:Powieść nie zagłębia się w życie politycznego radykała, co może rozczarować czytelników szukających bardziej istotnych tematów politycznych. Ponadto niektórzy mogą uznać książkę za zbyt krótką, liczącą zaledwie 59 stron i 14 rozdziałów.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Five Days, Five Nights: (Cinco Dias, Cinco Noites)
Zawartość książki:
Portugalska Partia Komunistyczna jest, proporcjonalnie do wielkości populacji kraju, jedną z największych na świecie, a już na pewno w świecie kapitalistycznym. Musiało być zaskoczeniem dla portugalskich czytelników, gdy dowiedzieli się, że jej długoletni przywódca, Alvaro Cunhal, zrobił karierę jako pisarz neorealistyczny. Niniejsza książka jest pierwszą, która ukazała się w języku angielskim. International Publishers, znane ze swojego historycznego katalogu publikacji literatury faktu, w tym marksistowskich studiów teoretycznych, beletrystyki, wspomnień i poezji, z dumą prezentuje tę niezwykłą powieść jako długo spóźniony wyraz wdzięczności za poświęcenie Alvaro Cunhala dla przywództwa portugalskich komunistów przez większość półwiecza faszyzmu w jego kraju.
Stylistycznie Five Days, Five Nights zbliża się do hiperrealistycznej wrażliwości pisarzy i filmowców noir z lat 40. i 50. ubiegłego wieku, choć bezpośredni wpływ na pisarza jest mało prawdopodobny, ponieważ Cunhal napisał tę książkę, będąc uwięzionym w Portugalii w latach 50. ubiegłego wieku. Udało mu się ominąć cenzurę, która nie widziała w niej nic politycznego, a jedynie historię emigranta uciekającego z kraju, co w tamtych czasach było powszechnym zjawiskiem. W powieści nie ma żadnych odniesień do partii jako takiej, choć czytelnicy mogą domyślać się jej obecności w tle.
Rękopis tej powieści został znaleziony w archiwach Forte de Peniche, gdzie Cunhal był więziony. Cunhal zostawił go za sobą, gdy uciekł 3 stycznia 1960 roku, choć zabrał ze sobą rękopis innej, znacznie dłuższej i bardziej politycznej powieści, At Amanh, Camaradas. Po rewolucji 25 kwietnia 1974 roku, która położyła kres faszyzmowi w Portugalii, wojsko.
Oficerowie odpowiedzialni za fort zwrócili rękopis Cunhalowi, a ten opublikował go w 1975 r. pod pseudonimem Manuel Tiago, z fikcyjną informacją, że został on znaleziony w papierach "autora" po jego śmierci (wyjaśnienie, którego użył również w przypadku At Amanh, Camaradas). W tym czasie prawdziwe autorstwo tych książek było znane tylko kierownictwu partii. Dopiero w późniejszym okresie życia, w 1994 r., Cunhal przyznał, że był "Manuelem Tiago", pseudonimowym autorem kilku książek (których tytuły zostały odnotowane w biografii autora).
Autor).
Cunhal oczywiście słyszał wiele historii o potajemnej emigracji swoich towarzyszy przez granicę. Niewykluczone również, że historia ta zawiera pewne treści autobiograficzne, biorąc pod uwagę zaangażowanie autora w portugalski ruch studencki w Lizbonie we wczesnych latach Estado Novo Antonio Salazara.
Estado Novo, czyli "Nowe Państwo", było odmianą faszyzmu, a osadzenie fabuły we wczesnych latach 30. wydaje się prawdopodobne. Co więcej, wydaje się, że poprzedza hiszpańską wojnę domową (1936-39) i późniejszy faszystowski reżim Francisco Franco, jeśli mamy zaakceptować logikę ucieczki przez granicę z opresyjnej Portugalii do niespokojnej Hiszpanii, jak opisano w książce. Jeśli jednak rozumiemy tę historię jako istniejącą poza konkretnym czasem, obejmującą archetypiczne sytuacje, relacje i okoliczności, to w tym stopniu osiąga ona pewną uniwersalność, reprezentując podobne, równoległe warunki niemal na całym świecie w dowolnym czasie.
W ostatecznym rozrachunku Pięć dni, pięć nocy z pewnością zostało napisane, aby przypomnieć czytelnikom nie tylko o poświęceniach poniesionych przez przeciwników faszyzmu, ale także o utracie kreatywności i inteligencji, którą Portugalia poniosła z powodu faszyzmu.
Erozja utalentowanych, ciężko pracujących obywateli.
