Ocena:

Recenzje „Fifth Born II: The Hundredth Turtle” są mieszane, niektórzy czytelnicy doceniają emocjonalną głębię i rozwój postaci, podczas gdy inni krytykują ją za to, że nie dorównuje pierwszej książce i za pewne niespójności narracyjne. Kontynuacja porusza tematy rozwoju, miłości i straty, ale została opisana jako „powolne spalanie” z oderwaniem od oryginalnych postaci.
Zalety:Wielu czytelników uznało książkę za piękną i poetycką, doceniając emocjonalną podróż bohaterów i eksplorację złożonych tematów, takich jak żałoba, rodzina i miłość. Książka jest znana z bogatych opisów i duchowej głębi, a niektórzy czytelnicy uznali ją za łatwą do śledzenia nawet bez przeczytania pierwszej książki.
Wady:Kilku recenzentów uznało, że kontynuacja nie uchwyciła istoty pierwszej książki, uznając ją za mniej wciągającą i czasami przewidywalną. Krytyka obejmowała brak ciągłości postaci, nierealistyczny rozwój fabuły i nadmierny nacisk na określone tematy, takie jak Święto Dziękczynienia. Niektórzy uważali, że tempo było powolne, a historia pozostawiała zbyt wiele luźnych zakończeń, szczególnie w odniesieniu do losów postaci z pierwszej książki.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Fifth Born II: The Hundredth Turtle
Kiedy Odessa Blackburn po raz pierwszy zostaje pozostawiona w Mississippi, aby negocjować nowe życie ze swoją ostracyzowaną matką Ellą Mae, napięcia związane z rodzinną propagandą, dojrzewaniem i życiem z dala od rodzeństwa powodują potęgujący się ból serca. Odessa i Ella Mae muszą negocjować cierpliwość i nowy sposób kochania bez przemocy.
Wkrótce matka i córka budują most z ich złamanego życia, przez który przechodzi najstarszy brat Odessy, Lamont. Powieść rozkwita w historię tego młodego, dorosłego rodzeństwa. Chociaż oboje zostali rozdzieleni we wczesnym dzieciństwie przez kłamstwa i mity zrodzone z rodzinnego bólu, stają się emocjonalnie zależni od siebie nawzajem, aby poczuć się rodziną. Po śmierci Lamonta z powodu choroby związanej z AIDS, Odessa musi stawić czoła własnej żałobie i spełnić prośbę Lamonta o połączenie z ich rodzeństwem.
Fabuła powieści prowadzi czytelnika przez skomplikowane wody międzypokoleniowego zinternalizowanego ucisku afroamerykańskiej rodziny. Na kontrastującym tle pasterskich bluesowych tonów Mississippi i jazzujących asfaltów i graffiti Harlemu, trudne tematy rodzinnego kazirodztwa i homofobii są przemierzane melodyjnie i lirycznie. Czytelnik otrzymuje zarówno triumfalny obraz dorosłego ocalałego, który pokonuje przeszkody postawione przed nim od urodzenia, jak i udział w jego odważnej podróży do domu.