Pianino dla graczy

Opinie czytelników

Player Piano, pierwsza powieść Kurta Vonneguta, przedstawia dystopijną przyszłość, w której automatyzacja uczyniła większość ludzi przestarzałymi, pozostawiając jedynie niewielką elitę inżynierów i menedżerów. Książka przedstawia satyryczną krytykę społeczeństwa podzielonego przez inteligencję i cel, jednocześnie zastanawiając się nad tematami technologii, człowieczeństwa i poszukiwania sensu w zmechanizowanym świecie. Pomimo pewnych przestarzałych elementów, spostrzeżenia zawarte w powieści pozostają aktualne, prowokując do przemyśleń na temat przyszłych implikacji automatyzacji i sztucznej inteligencji.

Powieść jest pomysłowa i prowokuje do myślenia, prezentując charakterystyczny dla Vonneguta dowcip i satyrę. Oferuje trafną krytykę zależności społeczeństwa od technologii, prezentując fascynującą eksplorację ludzkiej godności i celu w świecie zdominowanym przez maszyny. Pisanie jest wciągające, a postacie, zwłaszcza Paul Proteus, przedstawiają relatywne zmagania. Ogólnie rzecz biorąc, jest to wnikliwy komentarz na temat konsekwencji automatyzacji, który rezonuje ze współczesnymi kwestiami.

Niektórzy czytelnicy uważają, że fabuła meandruje bez silnego punktu kulminacyjnego, a rozwój postaci mógłby być głębszy. Ponadto niektóre odniesienia technologiczne wydają się przestarzałe i mogą umniejszać przyjemność z czytania. Książka jest również czasami krytykowana za tempo, a niektórzy twierdzą, że zbyt mocno skupia się na polityce korporacyjnej, zamiast oferować konkretne rozwiązania problemów, które porusza.

(na podstawie 344 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Player Piano

Zawartość książki:

Pierwsza powieść Kurta Vonneguta to mrożąca krew w żyłach historia inżyniera Paula Proteusa, który musi znaleźć sposób na życie w świecie zdominowanym przez superkomputer i zarządzanym w całości przez maszyny.

Bunt Paula jest w stylu Vonneguta - szalenie zabawny, śmiertelnie poważny i przerażająco bliski rzeczywistości.