Perfumy ciszy

Opinie czytelników

Książka ta jest wysoko ceniona za jasność, głębię mądrości i głęboki wgląd w niedualność, co czyni ją cennym źródłem informacji dla czytelników zaznajomionych z tematem. Nie jest odpowiednia dla początkujących, ale jest uważana za wyjątkowy przewodnik dla poważnych poszukiwaczy prawdy i świadomości.

⬤ Niezwykła jasność i elokwencja w omawianiu niedualnych koncepcji.
⬤ Odpowiada na złożone pytania z prostotą i wnikliwością.
⬤ Odpowiedni dla czytelników już zaznajomionych z niedualnością, dostarczając praktycznych wskazówek i głębokich urzeczywistnień.
⬤ Pięknie napisana i głęboko rezonuje z czytelnikami poszukującymi prawdy.
⬤ Zachęca do medytacji i samodzielnych poszukiwań.

⬤ Nie jest zalecana dla początkujących
⬤ Wymaga wcześniejszej znajomości niedualnej terminologii.
⬤ Brakuje ekspozycji lub materiału wprowadzającego
⬤ może być wyzwaniem dla nowicjuszy.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać nauki za zbyt gęste lub złożone bez wcześniejszej ekspozycji.

(na podstawie 63 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Perfume of Silence

Zawartość książki:

Ta książka jest o oświeceniu, duchowym przebudzeniu, samorealizacji, medytacji, świadomości, szczęściu, miłości, związkach, psychologicznym cierpieniu i ludzkiej niedoli. Oparta w dużej mierze na rzeczywistych dialogach między Francisem Lucille, duchowym nauczycielem niedualności, a niektórymi z jego uczniów, muzyka wolności, którą przekazuje, rezonuje między słowami i daje czytelnikowi wgląd w spokój i szczęście, których doświadcza się w obecności autentycznego mistrza.

Francis Lucille był przez ponad dwadzieścia lat bliskim przyjacielem i uczniem Jeana Kleina, uznanego francuskiego nauczyciela niedualności. Obaj należą do linii nauczycieli Advaita Vedanta wywodzących się z Indii. (Advaita Vedanta jest główną niedualistyczną hinduską tradycją duchową).

Guru Jean Klein, Pandit Veeraraghavachar, był profesorem w Sanskrit College w Bengalore. Ich nauki, pomimo pewnych powierzchownych podobieństw, znacznie różnią się od nauk większości współczesnych zachodnich nauczycieli neo Advaity.

Podkreślają na przykład znaczenie bezpośredniego przekazu od guru do ucznia, poprzez obecność, poza słowami, i uznają, że ta sama uniwersalna prawda była wyrażana przez różnych świętych, filozofów i nauczycieli w całej historii i na całym świecie. To, co się tutaj liczy, to nie forma nauczania, na przykład bezpośrednia lub stopniowa, ale autentyczność nauczyciela, żywotność jego urzeczywistnienia, wylew jego miłości, wolność jego humoru, błyskotliwość jego inteligencji, blask jego poezji, spontaniczne dzielenie się jego pokojem.

Niedualność jest wspólną podstawą buddyzmu (zwłaszcza zen i dzogczen), adwaity, sufizmu, taoizmu, kabały, gnozy i nauk Jezusa w Ewangelii Tomasza, nauk Parmenidesa, Plotyna, Gaudapady, Abinawagupty, Meistera Eckharta, Ramany Maharsziego, Atmanandy Kriszny Menona, Anandy Mai i wielu innych.