Pędzel Dadajiego

Opinie czytelników

Książka jest wzruszającą historią osadzoną w kulturze południowoazjatyckiej, która porusza tematy żałoby, miłości i więzi między wnukiem a dziadkiem. Jest chwalona za emocjonalną głębię, piękne ilustracje i umiejętność przekazywania ważnych wiadomości na temat życia po stracie.

Emocjonalne opowiadanie historii, piękna grafika, delikatne przedstawienie żałoby, zrozumiałe tematy dla dzieci i bogata kulturowo narracja.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematykę żałoby za ciężką dla bardzo małych dzieci i nie ma żadnych znaczących negatywnych uwag na temat tej historii.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dadaji's Paintbrush

Zawartość książki:

NAJLEPSZA KSIĄŻKA ROKU.

Chicago Public Library - School Library Journal - Five Books

Finalista Carnegie Medal

Pewnego razu, w maleńkiej wiosce w Indiach, żył mały chłopiec, który uwielbiał malować. Mieszkał ze swoim dziadkiem, który nauczył go malować palcami, robić farby z nagietków i pędzle z kwiatów jaśminu. Czasami dzieci z wioski patrzyły, jak razem malują, a dziadek chłopca zapraszał je, by się przyłączyły.

Nie mieli wiele, ale mieli siebie nawzajem.

Po śmierci dziadka chłopiec zauważył małe pudełko owinięte sznurkiem z napisem: "Od Dadajiego, z miłością", a w środku schowany był najlepszy pędzel dziadka. Czuje jednak, że już nigdy nie będzie chciał malować.

Czy chłopiec przezwycięży swój smutek i odnajdzie radość w malowaniu i pamięci o swoim Dadadżim?

Bujnie ilustrowana opowieść o miłości, sztuce i rodzinie.

P R A I S E

★ "Niezwykła. Ta książka wyróżnia się głębią mądrych przesłań i delikatną, sugestywną sztuką".

-- School Library Journal (z gwiazdką)

★ "Idealna na zajęcia plastyczne, sesję czytania na głos w bibliotece lub do dzielenia się z dzieckiem, które niedawno straciło ukochaną osobę".

-- Shelf-Awareness (z gwiazdką)

"Ta opowieść o rodzinnej miłości i szczególnej więzi między dziadkami i wnukami otula czytelników mocnym uściskiem.... Delikatne, uspokajające przypomnienie, że miłość żyje długo po śmierci".

Kirkus.

"Wzruszający hołd dla roli mentorów i pamięci w życiu młodego artysty, a także dla tego, co może przynieść "czas i uwaga"."

Publishers Weekly.

"Odkrywa ból po stracie dziadka i cichą radość z dostrzeżenia spuścizny, jaką ta osoba pozostawiła."

Wall Street Journal