Pasażer: Nigeria

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Passenger: Nigeria

Zawartość książki:

W pełni ilustrowany The Passenger zbiera najlepsze nowe teksty, fotografie, sztukę i reportaże z całego świata.

W TYM WYDANIU: Still Becoming Chimamandy Ngozi Adichie・.

Naród zwany Ineba autorstwa A. Igoni Barrett・.

Delta Nigru autorstwa Noo Saro-Wiwa・.

Plus: niezależne kino i społeczeństwo majsterkowiczów.

Masowe porwania i dyskryminacja kobiet.

Dyskretny urok warsztatów naprawczych i nieodparta fascynacja afrobeatem, i wiele więcej...

Od momentu uzyskania niepodległości Nigeria znajduje się w stanie permanentnego kryzysu. Nawet nadejście demokracji w latach 90. nie przyniosło znaczącej poprawy. Szacuje się, że ponad 100 milionów Nigeryjczyków, połowa populacji kraju, żyje poniżej granicy ubóstwa.

Przemoc jest powszechna: od terrorystów z Boko Haram po nowe zbrojne ruchy secesjonistyczne i rosnącą plagę porwań. Jak żyć w kraju, w którym państwo jest w najlepszym razie nieobecne? Z regularnymi przerwami w dostawie prądu, praktycznie nieistniejącą opieką zdrowotną i edukacją, i gdzie armia, obecna w każdym z 36 stanów federacji, nie jest w stanie kontrolować przemocy?

W tych okolicznościach jedynym możliwym społeczeństwem jest społeczeństwo "zrób to sam", które rozkwita gdziekolwiek i jakkolwiek może.

Przy pierwszej nadarzającej się okazji Nigeryjczycy wykorzystują cały swój dynamizm, umiejętności przedsiębiorcze i pomysłowość. Tworzą aplikacje, aby obejść niedostępność systemu bankowego, wykorzystują energię słoneczną, aby uniezależnić się od zawodnej publicznej sieci energetycznej, czasami nawet uciekając się do rzemieślniczych (ale głęboko zanieczyszczających) metod rafinacji ropy / benzyny, wykorzystują handel elektroniczny i media społecznościowe do sprzedaży swoich towarów, podczas gdy filmy produkowane przy skromnych budżetach, książki i muzyka odnoszą sukcesy na całym świecie.

Energia Nigerii nie przypomina energii żadnego innego afrykańskiego kraju. Gdy pokolenie generałów, którzy wygrali wojnę domową i rządzili krajem przez 60 lat, wymiera, a młodsi obywatele odmawiają ignorowania niesprawiedliwości i przemocy, rodzi się nadzieja, że nowe, tętniące życiem pokolenie weźmie przyszłość kraju w swoje ręce. I, jak to mają w zwyczaju, naprawi go.