Paryż jest imprezą, Paryż jest duchem

Opinie czytelników

Książka jest złożoną eksploracją tożsamości i przemieszczenia, koncentrującą się na Henriku, Japończyku wychowanym przez duńskich rodziców, i jego związkach, zwłaszcza ze zmarłą dziewczyną Fumiko. Ma strukturę noweli, poruszając tematy żałoby i dwoistości kulturowej, jednocześnie zastanawiając się nad ludzkim doświadczeniem w Paryżu.

⬤ Dobrze napisana z interesującą obsadą postaci
⬤ wciągająca narracja
⬤ piękna proza
⬤ prowokująca do myślenia analiza przemieszczenia i tożsamości
⬤ przyjemna dla fanów złożonych, literackich dzieł.

⬤ Niektórzy recenzenci uznali ją za rozdętą i pozbawioną treści
⬤ miejscami trudna do przeczytania
⬤ może wymagać edycji w celu skupienia uwagi.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Paris Is a Party, Paris Is a Ghost

Zawartość książki:

Debiutancka powieść Davida Hoona Kima Paris Is a Party, Paris Is a Ghost to transgresyjna, mrocznie komiczna powieść o zagubieniu i odnalezieniu w tłumaczeniu.

W dziwnie zniekształconym Paryżu japoński adoptowany jest nawiedzany przez kobietę, którą kiedyś kochał.

Kiedy Fumiko wyłania się po miesiącu zamknięta w swoim pokoju w akademiku, jest już martwa, pozostawiając po sobie na wpół wypalone Marlboro Light i szafkę ze skamieniałym jedzeniem. Dla jej chłopaka, Henrika Blatanda, aspirującego tłumacza, te pozostałości są jak wskazówki, które napędzają go do poszukiwania sensu. W międzyczasie Fumiko, a może jej sobowtór, pojawia się ponownie: w kolejce w Luwrze, na rogach ulic i peronach metra, a także na stole sekcyjnym grupy studentów medycyny.

Dociekania Henrika wykraczają poza odosobnienie i śmierć Fumiko, obejmując absurdalne, entropijne ulice Paryża i wędrujące po nich postacie, od znudzonej grupy koreańskich emigrantów, przez ekscentryczną francuską wdowę, po nieusuwalną kobietę, którą Henrik znajduje na swoim miejscu w pociągu. Prowadzi go do mrocznych zakątków jego przeszłości, gdzie jego przybrani duńscy rodzice wychowali go w domu bez luster. Dochodzi też do naładowanej intymności dzielonej z przedwcześnie dojrzałą córką jego najlepszego przyjaciela, która sama może być nawiedzona.

Z każdym kolejnym, odbijającym się echem rozdziałem, Paris Is a Party, Paris Is a Ghost zanurza czytelników głębiej pod powierzchnię rzeczy, do wysiedlenia, wygnania, żalu i pożądania, które kryją się na widoku.