Park Chung Hee i współczesna Korea: Korzenie militaryzmu, 1866-1945

Opinie czytelników

Książka służy jako kompleksowa analiza roli wojska w koreańskim społeczeństwie w późnej erze Choseon i okupacji japońskiej, koncentrując się na wpływach, które ukształtowały przywództwo Park Chung Hee. Chociaż jest chwalony za dokładne badania i autorytatywne spostrzeżenia, niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie z powodu braku osobistych spostrzeżeń biograficznych na temat Parku i postrzegania go przede wszystkim jako omawiającego życie kadetów wojskowych, a nie jego charakter.

⬤ Dokładne badania i analizy
⬤ dostarczają cennego naukowego spojrzenia na historię wojskową Korei i jej wpływ na kształtowanie się nowoczesnego państwa
⬤ autorytatywna i dobrze poinformowana
⬤ lektura obowiązkowa dla badaczy epoki.

⬤ Brak osobistych spostrzeżeń na temat życia rodzinnego i osobowości Park Chung Hee
⬤ może być mylący dla tych, którzy oczekują biografii skoncentrowanej na Park
⬤ opisywany przez niektórych czytelników jako nudny lub nieangażujący.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Park Chung Hee and Modern Korea: The Roots of Militarism, 1866-1945

Zawartość książki:

Dla mieszkańców Korei Południowej dwadzieścia lat od początku lat sześćdziesiątych do końca lat siedemdziesiątych było najlepszym i najgorszym okresem - okresem bezprecedensowego wzrostu gospodarczego i ucisku politycznego, który pogłębiał się wraz z rozprzestrzenianiem się dobrobytu. W tej mistrzowskiej relacji Carter J. Eckert odnajduje korzenie dramatycznej transformacji społeczno-gospodarczej Korei Południowej w długiej historii militaryzacji kraju - historii uosabianej przez najważniejszego przywódcę Korei Południowej, Park Chung Hee.

Pierwszy tom kompleksowej dwuczęściowej historii Park Chung Hee i współczesnej Korei: The Roots of Militarism, 1866-1945 ujawnia, w jaki sposób fundamenty dynamicznego, ale silnie autorytarnego państwa koreańskiego, które wyłoniło się pod rządami Parka, zostały położone w okresie okupacji japońskiej. Jako kadet w Mandżurskiej Akademii Wojskowej, Park i jego koledzy oficerowie wchłonęli etos Cesarskiej Armii Japońskiej, polegający na zwycięstwie za wszelką cenę i bezwzględnym posłuszeństwie wobec władzy. Japońska kultura wojskowa zdecydowanie ukształtowała powojenne pokolenie koreańskich przywódców wojskowych. Kiedy Park przejął władzę w wyniku wojskowego zamachu stanu w 1961 roku, wykorzystał to szkolenie i mentalność w projekcie modernizacji Korei.

Jak pokazuje Eckert, koreańskie społeczeństwo pod rządami Parka emanowało wyraźnie marsowym charakterem. Jego cechy charakterystyczne obejmowały przekonanie, że armia powinna interweniować w politykę w czasach kryzysu; że władza centralna powinna planować i monitorować system gospodarczy kraju; że duch Koreańczyków "może zrobić" pozwoli im przezwyciężyć każde wyzwanie; i że państwo powinno utrzymywać silną dyscyplinarną obecność w społeczeństwie, zastrzegając sobie prawo do użycia przemocy w celu utrzymania porządku.