Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Paradoxes of Paradise: Identity and Difference in the Song of Songs, Second Edition
Rabbi Akiba powiedział: "Nie daj Boże, aby ktokolwiek w Izraelu kiedykolwiek kwestionował, że Pieśń nad Pieśniami jest święta, ponieważ cały świat nie jest wart dnia, w którym Pieśń nad Pieśniami została dana Izraelowi, ponieważ wszystkie pisma są święte, ale Pieśń nad Pieśniami jest Świętością Świętych". Książka ta jest rozszerzonym rozwinięciem stwierdzenia rabina Akiby.
Argumentuje, że Pieśń nad Pieśniami jest kompozycją hellenistyczną, czerpiącą z zasobów starożytnej poezji erotycznej Bliskiego Wschodu i charakteryzującą się złożoną, choć kruchą jednością. Poprzez metafory kochankowie stopniowo widzą siebie nawzajem, a także świat wokół nich i poezję miłości. Wiersz celebruje ziemię Izraela wiosną, idealną ludzkość i udoskonalony język.
Punktem kulminacyjnym jest kontestacja miłości i śmierci oraz stwierdzenie, że tylko miłość przetrwa wymogi czasu. Wszechobecna dwuznaczność Pieśni, w której nigdy do końca nie wiadomo, co się wydarzy, wiąże się z ambiwalencją piękna, które jest ściśle związane z brzydotą.
Stąd surrealistyczne obrazy Pieśni graniczą z groteską i rozciągają zasoby naszej wyobraźni. Poprzez szczegółowe porównanie z opowieścią o rajskim ogrodzie Landy argumentuje, że Pieśń jest wizją raju widzianego z zewnątrz, poprzez ironiczne poetyckie spojrzenie, w świecie potencjalnie wrogim lub obojętnym.
