Paradoks strusia: dlaczego nie przygotowujemy się na katastrofy

Opinie czytelników

Książka „Paradoks strusia” autorstwa Roberta Meyera i Howarda Kunreuthera bada, dlaczego jednostki i organizacje często nie przygotowują się odpowiednio na katastrofy, wykorzystując psychologię poznawczą do identyfikacji powszechnych uprzedzeń, które utrudniają skuteczne podejmowanie decyzji. Podkreśla potrzebę świadomości i strategii przygotowawczych w celu przezwyciężenia tych uprzedzeń, wykorzystując wciągające historie i przykłady z różnych klęsk żywiołowych.

Czytelnicy doceniają przejrzysty styl książki, wciągającą fabułę i wnikliwą analizę uprzedzeń poznawczych, które wpływają na gotowość na wypadek katastrofy. Praktyczne strategie i ramy przedstawione w celu poprawy procesu decyzyjnego są postrzegane jako cenne, szczególnie dla profesjonalistów zajmujących się zarządzaniem kryzysowym i planowaniem polityki. Wielu uważa, że jest to otwierająca oczy i prowokująca do myślenia lektura, która powinna być wymagana od ekspertów ds. redukcji ryzyka.

Niektórzy recenzenci uważają, że książce brakuje głębi w jej strategiach, życząc sobie więcej przykładów udanych przygotowań do katastrof. Poleganie na regulacjach rządowych zamiast indywidualnej odpowiedzialności jest również punktem spornym. Krytycy zauważają, że zwięzłość książki może prowadzić do pewnych niedopatrzeń w odniesieniu do szerszych trendów i niuansów w zarządzaniu katastrofami.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Ostrich Paradox: Why We Underprepare for Disasters

Zawartość książki:

Paradoks strusia odważnie odpowiada na kluczowe pytanie naszych czasów: Dlaczego my, ludzie, tak słabo radzimy sobie z katastrofalnym ryzykiem i co możemy z tym zrobić? Jest to lektura obowiązkowa dla każdego, komu zależy na ryzyku.

--Daniel Kahneman, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii i autor książki Thinking, Fast and Slow. Nie ewakuujemy się, gdy jest to zalecane. Odbudowujemy się w strefach zalewowych. Nie nosimy kasków. Nie wykupujemy ubezpieczenia. Wolimy uniknąć ryzyka płaczu wilka, niż wszczynać alarm. Nasza zdolność do przewidywania i ochrony przed katastrofami naturalnymi nigdy nie była większa; jednak konsekwentnie nie słuchamy ostrzeżeń i nie chronimy siebie i naszych społeczności, co ma katastrofalne konsekwencje. Co wyjaśnia tę sprzeczność? W "Paradoksie strusia" profesorowie Wharton Robert Meyer i Howard Kunreuther, opierając się na wieloletnim doświadczeniu w nauczaniu i badaniach, wyjaśniają, dlaczego wysiłki w zakresie gotowości na wypadek katastrofy konsekwentnie zawodzą. Wypełniona rozdzierającymi serce historiami strat i odporności, książka porusza następujące kwestie: - Jak ludzie podejmują decyzje w obliczu katastrofy?

-Jak ludzie podejmują decyzje w obliczu zdarzeń o wysokich konsekwencjach i niskim prawdopodobieństwie - i jak te decyzje mogą pójść źle.

-6 uprzedzeń, które prowadzą jednostki, społeczności i instytucje do popełniania poważnych błędów kosztujących życie.

-Audyt Ryzyka Behawioralnego, systematyczne podejście do poprawy gotowości poprzez rozpoznawanie tych uprzedzeń i projektowanie strategii, które je przewidują.

-Dlaczego, jeśli mamy być lepiej przygotowani na katastrofy, musimy nauczyć się być bardziej jak strusie, a nie mniej. "Paradoks strusia" to lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce zrozumieć, dlaczego konsekwentnie niedostatecznie przygotowujemy się na katastrofy, a także dla prywatnych i publicznych liderów, planistów i decydentów, którzy chcą budować lepiej przygotowane społeczności.