Paradoks doskonałości: zaakceptuj swoje uzależnienie, pokonaj obsesję i ucieknij do doskonałości

Opinie czytelników

Książka „The Perfection Paradox” autorstwa Jeffreya Kramera odnosi się do szkodliwego wpływu perfekcjonizmu na jednostki, oferując wgląd i strategie jego przezwyciężenia. Czytelnicy zgadzają się z wrażliwym podejściem autora i uważają, że treść jest zrozumiała i transformująca, podkreślając potrzebę samoakceptacji i dążenia do doskonałości zamiast perfekcji.

Książka zawiera przystępne treści i praktyczne porady, dzięki czemu jest pomocnym źródłem informacji dla osób zmagających się z perfekcjonizmem. Czytelnicy doceniają autentyczność autora, osobiste historie i wspierające statystyki, które przyczyniają się do jej skuteczności. Jest chwalona za to, że prowokuje do myślenia i jest na czasie, rezonując szczególnie z osobami pełniącymi role terapeutyczne.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że tematyka książki ujawnia bolesne osobiste zmagania i może nie poruszać wszystkich podstawowych kwestii psychologicznych związanych z perfekcjonizmem. Niektórzy mogą mieć wrażenie, że treść mogłaby przynieść korzyści z głębszej eksploracji przezwyciężania głęboko zakorzenionych tendencji do perfekcjonizmu.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Perfection Paradox: Accept Your Addiction, Overcome Your Obsession, and Escape to Excellence

Zawartość książki:

PERFEKCJONIZM TO SILNY NARKOTYK

CZY TO UZALEŻNIENIE TRZYMA CIĘ W GARŚCI?

Perfekcja. Brzmi pociągająco. W końcu co jest lepsze od doskonałości? Urok doskonałości przyciąga nas i wciąga. Gdy już raz zasmakujemy doskonałości, dobre już nigdy nie będzie wystarczająco dobre. Przynajmniej tak sobie wmawiamy.

Autor Jeffrey A. Kramer wie aż za dobrze, jak wyniszczające może być uzależnienie od ideału. Po całym życiu dążenia do doskonałości uwolnił się z jej uścisku. Teraz ty też możesz. W książce The Perfection Paradox odkryjesz:

⬤ Jak dobre intencje i wysiłki mogą prowadzić do uzależnienia od perfekcji.

⬤ Skutki perfekcjonizmu dla ciebie i osób wokół ciebie.

⬤ Drogę do zrozumienia perfekcjonizmu i życia z nim w sposób, który będzie ci służył, a nie cię zniewalał.

CZY JESTEŚ GOTOWY UCIEC OD PARADOKSU...

... PODJĄĆ NIEDOSKONAŁE DZIAŁANIE I UCIEC DO DOSKONAŁOŚCI JUŻ DZIŚ

Część 1: Perfekcja - uzależnienie

Dążenie do doskonałości. Brzmi zachęcająco, w końcu co jest lepsze od doskonałości. Dlaczego więc do niej nie dążyć? Dla niektórych jest to narzucone przez nas samych, ponieważ mamy palące pragnienie bycia świetnymi, a może po prostu jesteśmy tak skonstruowani. Inni mogą czuć presję ze strony naszych rodziców, nauczycieli lub innych autorytetów, którzy mówią nam, że nasze wysiłki nie są wystarczająco dobre, że musimy starać się bardziej. A dla niektórych presja jest społeczna, próbując sprostać oczekiwaniom innych w oparciu o to, co widzimy i słyszymy wokół nas. Bez względu na to, co lub kto popycha nas do perfekcjonizmu, im wcześniej zaczynamy pogoń i im mocniej ją prowadzimy, tym silniejsze staje się nasze uzależnienie.

Część 2: Paraliż - Życie wewnątrz paradoksu

Uzależnienie zaczyna się od pozornie niewinnego pragnienia robienia wielkich rzeczy. Perfekcjonista wierzy, że wykonuje niesamowitą pracę, że nieustannie zbliża się do ideału, a potem rzeczywistość daje o sobie znać. Być może nasza ciągła pogoń zaczyna wywoływać frustrację, poczucie nieadekwatności, a następnie potrzebę ukrycia się za maską iluzji doskonałości. W niektórych przypadkach oczekiwanie doskonałości od innych powoduje, że rujnujemy relacje i tracimy okazje. Uzależnienie powoduje nawet, że niektórzy z nas popadają w inne zaburzenia psychiczne, takie jak zachowania obsesyjno-kompulsywne lub trudności z koncentracją uwagi. Paradoks ujawnia się, gdy odkrywamy szkody, jakie nasze dążenie do doskonałości wnosi do naszego życia.

Część 3: Postęp - osiągnięcie wystarczającego poziomu

W programach leczenia uzależnień profesjonaliści twierdzą, że pierwszym krokiem jest przyznanie się do problemu. Dla perfekcjonistów nie jest to tyle przyznanie się do problemu, co uświadomienie sobie, co nieświadomie zrobiliśmy sobie i innym. Dla perfekcjonistów nie ma programu 12 kroków ani stacjonarnego ośrodka odwykowego. Musimy znaleźć inne sposoby na kontrolowanie naszego demona. Tylko wtedy, gdy przyznamy się do przyczyny naszego uzależnienia, rezultatów, które osiągnęliśmy, i sposobów, w jakie ukryliśmy nasze postrzegane przez siebie niedociągnięcia, walka o cofnięcie pozwoli nam przejść od doskonałości do wystarczająco dobrego.