Paper Cuts

Opinie czytelników

Książka Teda Kesslera oferuje żywy i wciągający wgląd w świat dziennikarstwa muzycznego, w szczególności skupiając się na brytyjskich magazynach muzycznych, takich jak NME i Q. Łączy w sobie osobiste anegdoty, refleksje branżowe i poczucie nostalgii, które rezonuje z miłośnikami muzyki i czytelnikami magazynów muzycznych.

Książka opisywana jest jako wciągająca, dowcipna i wzruszająca, zapewniając nostalgiczną podróż dla tych, którzy dorastali czytając magazyny muzyczne. Zawiera zabawne anegdoty i daje dokładny przegląd powstania i upadku dziennikarstwa muzycznego. Czytelnicy doceniają styl pisania Kesslera i jego umiejętność łączenia humoru z wnikliwym komentarzem. Książka jest uważana za obowiązkową lekturę dla fanów dziennikarstwa muzycznego i oferuje cenne refleksje na temat branży.

Niektórzy czytelnicy uznali strukturę książki za nieco chaotyczną, zauważając, że przeskakuje ona po etapach życia Kesslera, co może być irytujące. Dodatkowo pojawiły się wzmianki o brakujących elementach, takich jak darmowa płyta CD lub głębsza eksploracja niektórych tematów. Kilku czytelników początkowo wahało się ze względu na tytuł książki, obawiając się egoizmu, co z ulgą stwierdzili.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Wspaniały pisarz".

Paul Weller

"Uczciwy dziennikarz muzyczny".

Billy Childish

'Jest tylko jeden Ted Kessler! '.

Liam Gallagher

PAPER CUTS to wewnętrzna historia powolnej śmierci brytyjskiej prasy muzycznej. Ale to także list miłosny do niej, opowieść o tym, jak magazyny muzyczne uratowały życie jednemu człowiekowi. Ted Kessler opuścił dom i szkołę około swoich siedemnastych urodzin, zdecydowany "być kimś, kto profesjonalnie słucha muzyki". Marzenia te okazały się płonne, gdy później został aresztowany za kradzież za ladą sklepu z płytami, którym zarządzał podczas długiego, gorącego lata miłości do acid house'u. Paper Cuts opowiada o tym, jak Kessler odnalazł odkupienie poprzez muzykę i pisanie, i zabiera nas w podróż wraz z gwiazdami, z którymi przeprowadzał wywiady, oraz dramatami w miejscu pracy, po których poruszał się jako starszy pracownik w NME w czasach boomu lat 90. i dalej w miesięczniku Q w 2004 roku, gdzie pracował przez szesnaście lat, zanim został zamknięty z nim na czele jako redaktor w 2020 roku.

Podróżujemy w czasie u boku muzycznych bohaterów Paul Weller, Kevin Rowland, Mark E Smith i dwukrotnie na Kubę, najpierw z Shaun Ryder i Bez, a następnie z Manic Street Preachers. Spędzamy długie, szalone noce z Oasis i The Strokes, spędzamy czas z Jeffem Buckleyem i Florence Welch i oglądamy, jak Radiohead publicznie dokonuje zimnej zemsty na Kesslerze. Opowieść o miłości i śmierci, o tym, jak to jest, gdy pisarz muzyczny łączy się z konfliktem interesów i co się dzieje, gdy twój młodszy brat zaczyna pojawiać się na okładkach magazynów, dla których pracujesz, to wspomnienia "przestępczego głupka", którego życie zostało zarówno uratowane, jak i zdefiniowane przez magazyny muzyczne.