Ocena:

Książka oferuje wciągające i nostalgiczne spojrzenie na świat dziennikarstwa muzycznego, w szczególności skupiając się na wzroście i upadku drukowanych magazynów muzycznych, takich jak NME i Q. Poprzez osobiste anegdoty i refleksje Ted Kessler zapewnia wgląd w branżę, wyrażając jednocześnie miłość do muzyki i jej kultury. Czytelnicy doceniają humor, wciągający styl pisania i eksplorację sceny muzycznej od lat 80. do początku XXI wieku.
Zalety:Wciągający i dowcipny styl pisania, nostalgiczne spostrzeżenia na temat dziennikarstwa muzycznego, osobiste anegdoty, odnoszące się do fanów muzyki, humorystyczne i wzruszające momenty, inspirujące przesłania dotyczące przyszłości dziennikarstwa muzycznego.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że struktura książki jest chaotyczna, przeskakując po etapach życia Kesslera, co może być irytujące. Niektórzy zauważyli również, że książka nie zawiera dodatkowych treści multimedialnych (takich jak playlista lub płyta CD).
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Paper Cuts
"Wspaniały pisarz".
Paul Weller
"Uczciwy dziennikarz muzyczny".
Billy Childish
'Jest tylko jeden Ted Kessler! '.
Liam Gallagher
PAPER CUTS to wewnętrzna historia powolnej śmierci brytyjskiej prasy muzycznej. Ale to także list miłosny do niej, opowieść o tym, jak magazyny muzyczne uratowały życie jednemu człowiekowi. Ted Kessler opuścił dom i szkołę około swoich siedemnastych urodzin, zdecydowany "być kimś, kto profesjonalnie słucha muzyki". Marzenia te okazały się płonne, gdy później został aresztowany za kradzież za ladą sklepu z płytami, którym zarządzał podczas długiego, gorącego lata miłości do acid house'u. Paper Cuts opowiada o tym, jak Kessler odnalazł odkupienie poprzez muzykę i pisanie, i zabiera nas w podróż wraz z gwiazdami, z którymi przeprowadzał wywiady, oraz dramatami w miejscu pracy, po których poruszał się jako starszy pracownik w NME w czasach boomu lat 90. i dalej w miesięczniku Q w 2004 roku, gdzie pracował przez szesnaście lat, zanim został zamknięty z nim na czele jako redaktor w 2020 roku.
Podróżujemy w czasie u boku muzycznych bohaterów Paul Weller, Kevin Rowland, Mark E Smith i dwukrotnie na Kubę, najpierw z Shaun Ryder i Bez, a następnie z Manic Street Preachers. Spędzamy długie, szalone noce z Oasis i The Strokes, spędzamy czas z Jeffem Buckleyem i Florence Welch i oglądamy, jak Radiohead publicznie dokonuje zimnej zemsty na Kesslerze. Opowieść o miłości i śmierci, o tym, jak to jest, gdy pisarz muzyczny łączy się z konfliktem interesów i co się dzieje, gdy twój młodszy brat zaczyna pojawiać się na okładkach magazynów, dla których pracujesz, to wspomnienia "przestępczego głupka", którego życie zostało zarówno uratowane, jak i zdefiniowane przez magazyny muzyczne.