
Ogłaszamy długo oczekiwane wznowienie rzadkiej interwencji Steve'a McCaffery'ego z 1984 roku w fikcję (jeśli to rzeczywiście fikcja). Czerpiąc inspirację z Panopticon Papers Jeremy'ego Benthama, Panopticon McCaffery'ego burzy wszelką wszechwiedzę w tour de force formalnej innowacji, teoretycznego komentarza i narracyjnej krytyki.
W Panopticonie narracja zacina się, powtarza, sekwencja jest zaburzona i skomplikowana przez multimedialną obecność na stronie siatek, taśm filmowych i kanałów akustycznych. W momencie pierwszego wydania Charles Bernstein okrzyknął książkę „być może wzorcowym dziełem 1/2antiabsorpcyjnym”, a William McPheron uznał jej pierwsze wydanie za niezwykły akt rewolucji i dobroczynności.
To nowe wydanie, które nie było drukowane przez ponad dwadzieścia pięć lat, zostało wzbogacone o poprawione nagranie CD książki, z trzema głosami, jednym męskim i dwoma żeńskimi, wydobywającymi złożoność płciową Panopticonu. McCaffery dodał również wprowadzenie do książki i całkowicie poprawił tekst.