pandemonium

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 18 głosach.

Zawartość książki:

*WYBÓR KSIĄŻKI ROKU 2021 W THE GUARDIAN, FINANCIAL TIMES I IRISH TIMES CULTURE * Po dwóch nagradzanych zbiorach, które badały intymność i zawiłości fizycznego ciała, trzecia książka McMillana oznacza zmianę: zarówno do wewnątrz, w trudny świat zdrowia psychicznego, jak i na zewnątrz, do świata przyrody i polityki.

Zachowując swoją charakterystyczną przestrzeń oddechu i małe litery, ale bardziej formalnie eksperymentując, włączając sekwencje i sonety, wiersze w pandemonium badają kruchość i głębię ludzkiego umysłu - w jego panice i niespokojnym odosobnieniu - i mapują to zamieszanie na chaos i obfitość ogrodu. Depresja jest odzwierciedlona w inwazyjnym, pozornie nieuleczalnym rdestowcu, który powoli dusi ogród, podczas gdy niebo spiskuje w swojej nagłej, przerażającej jasności, „jakby korzeń świata został oderwany”.

McMillan został doceniony za swoje niezachwianie szczere opisy ciała i miłości seksualnej, ale te nowe wiersze są surowymi wysyłkami z umysłu w stanie upadku, ciała w tarapatach. Odnosząc się do okresu ostrej depresji, są one mniej o fizycznym zjednoczeniu i kompletności, a bardziej o pęknięciu i dystansie: czułe, brutalnie poruszające wiersze, które wpatrują się, bez mrugnięcia okiem, w nagłe spustoszenie i krzywdę tego świata, szukając - i ostatecznie znajdując - jakieś odkupienie.