Hosea 2: Metaphor and Rhetoric in Historical Perspective
Złożony i czasami gwałtowny dyskurs metaforyczny Ozeasza 2 wywołał różnorodne podejścia interpretacyjne.
Niniejsze studium bada tekst z perspektywy krytyki retorycznej. Klasyczna koncepcja retoryki jako sztuki perswazji oraz funkcja metafory w dyskursach perswazyjnych i środowiskach społecznych korelują z oracularnymi cechami Ozeasza 2 i oświetlają jego użycie określonych metafor.
Odczytanie Ozeasza 2 z tej perspektywy sugeruje, że prorocy Izraela mogli funkcjonować w sposób podobny do oratorów starożytnej Grecji, którzy wygłaszali rozbudowane retoryczne dyskursy mające na celu dostrzeżenie znaczenia we współczesnych wydarzeniach i przekonanie odbiorców. Niniejsze studium oferuje wyraźnie polityczną lekturę Ozeasza 2, która bada tekst jako metaforyczny i teologiczny komentarz do dynamiki politycznej i religijnej w Izraelu pod koniec wojny syro-efraimickiej (731-730 pne).
