Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Oulipo and Modern Thought
Wpływ Oulipo (Ouvroir de Litterature Potentielle), jednej z najważniejszych grup pisarzy eksperymentalnych końca XX wieku, jest nadal odczuwalny we współczesnej literaturze, krytyce i teorii, zarówno w Europie, jak i Stanach Zjednoczonych. Założony w 1960 roku i działający do dziś paryski warsztat literacki skupiał wśród swoich członków tak wybitnych pisarzy jak Italo Calvino, Georges Perec czy Raymond Queneau, a wszyscy oni dzielili się w jego lekkim, nieco upojnym bonhomie, towarzyskim antytezie fraktalnych, niestabilnych koterii awangardy z początku XX wieku. Przez ostatnie pięćdziesiąt lat Oulipo stawiało sobie ten sam prosty cel: badanie potencjału "ograniczeń" w tworzeniu literatury - to znaczy procedur formalnych, takich jak anagramy, akrostychy, lipogramy (teksty, które wykluczają pewną literę) i inne dziwne i złożone urządzenia.
Jednak metody te, dalekie od bycia zwykłymi grami towarzyskimi, były często wykorzystywane jako część pełnego pasji - choć czasem satyrycznego - zaangażowania w główne prądy intelektualne połowy XX wieku. Strukturalizm, psychoanaliza, surrealizm, filozofia analityczna: wszystkie te tematy są omawiane na spotkaniach grupy i wszystkie znajdują swoje miejsce w ćwiczeniach grupy w sposób, który, choć często ironiczny, jest również bardzo świadomy.
Wykorzystując protokoły ze spotkań, korespondencję i inne materiały z archiwum Oulipo w Bibliotheque nationale de France, The Oulipo and Modern Thought pokazuje, w jaki sposób grupa wykorzystywała ograniczone pisanie jako środek żartobliwego zaangażowania w debaty swoich rówieśników, a także w jaki sposób, wraz ze zmianą szerszego krajobrazu intelektualnego, zmieniała się koncepcja grupy dotycząca tego, co może osiągnąć ograniczone pisanie.
