Ocena:

Książka stanowi prowokującą do myślenia eksplorację ludzkiego doświadczenia z chrześcijańskiej perspektywy, szczególnie w kontekście głębokiej niepełnosprawności. Podkreśla znaczenie przyjaźni, łaski i dynamiki relacji, kwestionując społeczne poglądy na temat produktywności.
Zalety:Prowokujące do myślenia spostrzeżenia, niezbędne do zrozumienia teologii niepełnosprawności, podkreślają wartość relacji i łaski, zachęcają do zmiany perspektywy ludzkiej wartości poza produktywność.
Wady:Żadna z nich nie została wyraźnie wymieniona w recenzjach.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Receiving the Gift of Friendship: Profound Disability, Theological Anthropology, and Ethics
Czy to, co jesteśmy w stanie zrobić, definiuje nas jako istoty ludzkie? Jeśli to podstawowe założenie antropologiczne jest prawdziwe, to co z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, niezdolnymi do robienia rzeczy, które według nas nadają nam człowieczeństwo? Hans Reinders wysuwa tutaj niezwykłe twierdzenie dotyczące niezwykłych ludzi: ci, którzy są głęboko niepełnosprawni, są ludźmi takimi samymi jak reszta z nas.
Przyznaje, że na pierwszy rzut oka nie jest to niezwykłe twierdzenie, biorąc pod uwagę kroki podjęte w ciągu ostatnich kilku dekad w celu dostosowania praw osób niepełnosprawnych do praw głównego nurtu. Argumentuje jednak, że nie może to być koniec sprawy, ponieważ osoby niepełnosprawne są istotami ludzkimi, a nie obywatelami. "Aby właściwie żyć ludzkim życiem", mówi, "muszą być nie tylko włączeni do naszych instytucji i mieć dostęp do naszych przestrzeni publicznych; muszą być również włączeni w życie innych ludzi, nie tylko z naturalnej konieczności, ale z wyboru".
Otrzymując dar przyjaźni składa się z trzech części: (1) Głęboka niepełnosprawność, (2) Teologia i (3) Etyka. Obalając "zdroworozsądkowy" pogląd na istoty ludzkie, Reinders argumentuje za zmianą paradygmatu w naszych relacjach z osobami niepełnosprawnymi w oparciu o przełomowe filozoficzno-teologiczne rozważania na temat człowieczeństwa i naszej podstawowej ludzkiej wspólnoty. Co więcej, Reinders nadaje swojemu studium ludzką żywość i ciepło, przedstawiając historie osób głęboko niepełnosprawnych z własnego życia oraz z pracy Jeana Vaniera i Henri Nouwena we wspólnotach L'Arche.