Oto Człowiek: Seria - Poznaj Mesjasza: Komentarz prostego człowieka do Ewangelii Jana, część 1, rozdziały 1-4

Opinie czytelników

Książka jest wysoko oceniana za wciągający i wnikliwy komentarz do Księgi Jana, z łatwym do odczytania stylem, który ułatwia zrozumienie biblijnych czasów i kontekstów. Czytelnicy doceniają jego głębię, humor i praktyczne zastosowanie dla duchowego wzrostu.

Wciągający i łatwy w czytaniu, wnikliwy komentarz, pomaga zrozumieć kontekst kulturowy, wspomaga rozwój duchowy, zawiera humor i osobiste anegdoty.

Brak znaczących wad wymienionych w recenzjach.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Behold, the Man: Series - Meet Messiah: A Simple Man's Commentary on John Part 1, Chapters 1-4

Zawartość książki:

Ewangelia Jana jest wyjątkowa. Tym, co czyni ją wyjątkową, jest jej autor, Jan, oraz perspektywa, z jakiej przedstawia on osobę i charakter Jezusa. Jan był najbliższym przyjacielem Jezusa. Można powiedzieć, że jego najlepszym przyjacielem.

Piotr, Jakub i Jan należeli do wewnętrznego kręgu, do którego należał wyłącznie Jezus. Tylko ci trzej zostali wpuszczeni do pokoju, gdy Jezus wskrzesił z martwych córkę urzędników synagogi. Tylko ci trzej zostali zaproszeni na górę, aby być świadkami Jego przemienienia. To Jan oparł się na piersi Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy i dowiedział się, kim był zdrajca. A w chwili najgłębszego cierpienia Jezusa w ogrodzie przed śmiercią, tylko ta trójka została zaproszona do ogrodu, aby modlić się z Jezusem.

Ale co więcej, Jan był pierwszym uczniem, który został wybrany i jedynym na samym końcu. Tylko Jan był u stóp krzyża, pocieszając matkę Jezusa, podczas gdy reszta ukryła się ze strachu. To właśnie ze względu na wyjątkową relację Jana z Jezusem, Jezus powierzył mu opiekę nad swoją matką.

Jan pisze długo po tym, jak inne listy ewangeliczne zostały rozpowszechnione wśród kościołów. Jan opisuje siedem cudów, pięć unikalnych dla jego ewangelii. Jan zawiera siedem stwierdzeń "Ja jestem" i jest jedynym pisarzem, który używa wyrażenia "zaprawdę, zaprawdę", aby podkreślić niezwykłą wagę tych stwierdzeń.

Jan pisze nie jako naśladowca i nie tylko jako naoczny świadek, ale jako najlepszy przyjaciel Jezusa. Jan pisze w jednym, konkretnym celu: abyście uwierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym; i abyście wierząc mieli życie w Jego imieniu (J 20:31). Przeoczenie tego jest równoznaczne z przeoczeniem samego powodu istnienia na tej planecie.