Opinie czytelników
Podsumowanie:„Oświecenie” Ritchiego Robertsona to kompleksowa i wciągająca analiza okresu oświecenia, obejmująca główne ruchy intelektualne od 1680 do 1790 roku. Książka jest dobrze zbadana, dostarcza cennych spostrzeżeń i jest chwalona za przejrzystość i przystępność. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej głębię i bogactwo, niektórzy uważają ją za długą i czasami nużącą, krytykując jej traktowanie niektórych tematów i postrzegany brak krytycznych perspektyw na Oświecenie. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona uznawana za ważną i pouczającą lekturę.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, oferuje ogromną ilość wiedzy, ma przejrzystą i wciągającą prozę, zawiera bogaty kontekst historyczny, dostarcza cennych spostrzeżeń na temat Oświecenia i ma dobrze zorganizowany format ze zwięzłymi rozdziałami.
Wady:Książka jest bardzo długa i może być nużąca, niektóre dyskusje mogą wydawać się zbyt uproszczone lub niepotrzebne, niektóre krytyki Oświecenia są nieobecne, a także pojawiają się skargi dotyczące zrozumienia przez autora konkretnych tematów, takich jak teologia chrześcijańska.
(na podstawie 58 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Enlightenment: The Pursuit of Happiness, 1680-1790
Zawartość książki:
"(Pan Robertson) jest (wspaniałym) pisarzem, zdumiewająco biegłym w literaturze europejskiej i utalentowanym w żywym szkicowaniu poglądów "oświeceniowców".... Robertson, uzbrojony w niesamowitą wiedzę na temat dorobku literackiego Oświecenia, uchwycił ton i ducha tego środowiska". -- Wall Street Journal
Teraz w miękkiej oprawie, mistrzowska historia, która przekształca Oświecenie jako okres nie tylko pochłonięty racjonalnością i rozumem, ale raczej jako dążenie do praktycznych środków do osiągnięcia większego ludzkiego szczęścia.
Oświecenie, jeden z formacyjnych okresów w historii Europy i świata, jest źródłem współczesnych świeckich wartości Zachodu: tolerancji religijnej, wolności myśli, słowa i prasy, racjonalności i argumentacji opartej na dowodach. Dlaczego jednak, ponad trzysta lat po jego rozpoczęciu, Oświecenie jest tak głęboko niezrozumiane jako kontrowersyjne, będące wyrazem bezdusznej kalkulacji? Odpowiedzią może być to, że w niezwykłym stopniu zaakceptowaliśmy opis Oświecenia przedstawiony przez jego konserwatywnych wrogów: że oświecenie koniecznie oznaczało wrogość wobec religii lub wsparcie dla nieskrępowanego wolnego rynku, lub że był to "najlepszy ze wszystkich możliwych światów". Ritchie Robertson cofa się do "długiego XVIII wieku", od około 1680 do 1790 roku, aby ujawnić, o co tak naprawdę chodziło w tym szeroko dyskutowanym okresie.
Robertson powraca do oryginalnych tekstów epoki, aby pokazać, że przede wszystkim Oświecenie miało na celu zwiększenie ludzkiego szczęścia - raczej na tym świecie niż na przyszłym - poprzez promowanie badań naukowych i uzasadnionych argumentów. Robiąc to, Robertson kronikuje kampanie prowadzone przez niektóre oświecone postacie przeciwko złu, takim jak kara śmierci, tortury sądowe, pańszczyzna i procesy o czary, przedstawiając doświadczenia głównych postaci, takich jak Voltaire i Diderot, obok zwykłych ludzi, którzy przeżyli ten niezwykły moment.
Odpowiadając na pytanie "Czym jest Oświecenie? Kant w 1784 roku wezwał mężczyzn i kobiety przede wszystkim do "odwagi w używaniu własnego intelektu". Robertson pokazuje, jak myśliciele oświecenia właśnie to zrobili, szukając wszechstronnego zrozumienia ludzkości, w którym rozum był zrównoważony emocjami i wrażliwością. Opierając się na filozofii, teologii, historiografii i literaturze w głównych językach zachodnioeuropejskich, Oświecenie jest mistrzowską klasą w wielkiej historii o fundamentalnej epoce czasów nowożytnych.
