Ocena:
Książka „Taming the Wild Field” autorstwa Willarda Sunderlanda przedstawia prowokacyjną i oryginalną analizę rosyjskiej kolonizacji stepów, argumentując, że transformacja ta odegrała kluczową rolę w ustanowieniu Rosji jako znaczącej potęgi europejskiej. Dokonuje ważnego rozróżnienia między imperializmem a kolonializmem, podkreślając złożoność tych pojęć, zwłaszcza za panowania Katarzyny II. Chociaż książka jest chwalona za wnikliwość i elegancki sposób pisania, niektórzy czytelnicy wyrazili chęć uzyskania większej ilości szczegółów na temat napięć etnicznych i konkretnych wydarzeń historycznych.
Zalety:⬤ Oryginalne i prowokacyjne podejście do tematu
⬤ jasne rozróżnienie między imperializmem a kolonializmem
⬤ wnikliwe wykorzystanie przeoczonych rosyjskich archiwów
⬤ elegancko napisana
⬤ porusza istotne tematy w historii Rosji.
Brak szczegółów na temat niektórych wydarzeń historycznych i napięć etnicznych na stepie; niektóre pytania pozostają bez odpowiedzi ze względu na szeroki zakres książki.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Taming the Wild Field: Colonization and Empire on the Russian Steppe
Rozciągający się od dopływów Dunaju po Ural i od rosyjskich lasów po Morze Czarne i Kaspijskie, rozległy europejski step przez wieki odgrywał bardzo różne role w rosyjskiej wyobraźni.
Dla wielkich książąt kijowskich i moskiewskich było to "dzikie pole", region zamieszkany przez koczownicze ludy turko-mongolskie, które wielokrotnie zagrażały kruchym słowiańskim osadom na północy. Dla cesarzy i cesarzowych imperialnej Rosji była to kraina bezgranicznej obietnicy gospodarczej i wyznacznik narodowej sprawności kulturowej.
Do połowy XIX wieku step, niegdyś tak obcy i groźny, stał się istotnym, choć skomplikowanym, symbolem samej Rosji. Przemierzając tysiącletnią historię regionu, Willard Sunderland opowiada o złożonym procesie rosyjskiej ekspansji i kolonizacji, podkreślając sposób, w jaki obce osadnictwo jednocześnie stworzyło step jako region imperium i samo nieustannie się zmieniało. Historia ta jest zaludniona przez barwną plejadę administratorów, kozackich poszukiwaczy przygód, prawosławnych misjonarzy, geografów, zagranicznych przedsiębiorców, chłopów oraz (pod koniec XIX wieku) turystów i konserwatorów przyrody.
Podejście Sunderlanda do historii ma charakter porównawczy, a jego porównania stepu z Ameryką Północną są szczególnie wymowne. Taming the Wild Field wymownie wyraża troskę o los wielkich łąk na świecie, a książka kończy się na początku XX wieku wraz z zainicjowaniem ruchu ochrony przyrody w Rosji przez osoby zbulwersowane wysokimi kosztami środowiskowymi ekspansji.
