Ocena:

Książka „Taming the Wild Field” autorstwa Willarda Sunderlanda bada transformację Rosji przez pryzmat rosyjskiego stepu, oferując zniuansowaną analizę, która odróżnia imperializm od kolonializmu. Jest chwalony za oryginalność, dogłębność badań i wciągający styl pisania, co czyni go znaczącym wkładem w zrozumienie historii Rosji.
Zalety:Oryginalna i prowokująca analiza, wyraźne rozróżnienie między imperializmem a kolonializmem, bogate spostrzeżenia oparte na szeroko zakrojonych badaniach, elegancki styl pisania i cenne dyskusje na temat transformacji historycznej.
Wady:Niektórzy czytelnicy wyrażają zaciekawienie konkretnymi szczegółami dotyczącymi osadnictwa różnych grup etnicznych i implikacjami procesu kolonizacji, które ich zdaniem nie zostały wystarczająco omówione.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Taming the Wild Field: Colonization and Empire on the Russian Steppe
Rozciągający się od dopływów Dunaju po Ural i od rosyjskich lasów po Morze Czarne i Kaspijskie, rozległy europejski step przez wieki odgrywał bardzo różne role w rosyjskiej wyobraźni.
Dla wielkich książąt kijowskich i moskiewskich było to dzikie pole, region zamieszkany przez koczownicze ludy turko-mongolskie, które wielokrotnie zagrażały kruchym słowiańskim osadom na północy. Dla cesarzy i cesarzowych imperialnej Rosji była to kraina bezgranicznej obietnicy gospodarczej i wyznacznik narodowej sprawności kulturowej.
Do połowy XIX wieku step, niegdyś tak obcy i groźny, stał się istotnym, choć skomplikowanym, symbolem samej Rosji. Przemierzając tysiącletnią historię regionu, Willard Sunderland opowiada o złożonym procesie rosyjskiej ekspansji i kolonizacji, podkreślając sposób, w jaki obce osadnictwo jednocześnie stworzyło step jako region imperium i samo nieustannie się zmieniało. Historia ta jest zaludniona przez barwną plejadę administratorów, kozackich poszukiwaczy przygód, prawosławnych misjonarzy, geografów, zagranicznych przedsiębiorców, chłopów oraz (pod koniec XIX wieku) turystów i konserwatorów przyrody.
Podejście Sunderlanda do historii ma charakter porównawczy, a jego porównania stepu z Ameryką Północną są szczególnie wymowne. Taming the Wild Field wymownie wyraża troskę o los wielkich łąk na świecie, a książka kończy się na początku XX wieku wraz z zainicjowaniem ruchu ochrony przyrody w Rosji przez osoby zbulwersowane wysokimi kosztami środowiskowymi ekspansji.