Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia fascynującą historię prawną Wysp Czagos, rzucając światło na przymusowe usunięcie ich mieszkańców i stojące za tym machinacje polityczne, jednocześnie krytykując działania rządów brytyjskiego i amerykańskiego. Książka jest dobrze napisana i przedstawia skandaliczną relację, którą czyta się jak narrację o oszustwie i niesprawiedliwości. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej dogłębnych badań i może nie być w stanie skutecznie przekazać złożoności omawianych kwestii.
Zalety:** Dobrze napisana i przystępna narracja. ** Wciągająca historia, którą czyta się jak powieść detektywistyczną. ** Naświetla krytyczną kwestię humanitarną, która jest często pomijana. ** Wykształcenie prawnicze Sandsa dodaje narracji autorytetu. ** Podkreśla kontekst polityczny i implikacje prawa międzynarodowego. ** Podnosi ważne pytania dotyczące kolonializmu i sprawiedliwości.
Wady:** Dla niektórych może być bardziej odpowiednia dla odbiorców akademickich. ** Krytycy twierdzą, że osobisty związek autora z tą kwestią jest zbyt ograniczony. ** Niektóre perspektywy, takie jak kwestie rasowe, mogą nie odpowiadać wszystkim czytelnikom. ** Niektórzy czytelnicy wspominają, że brakuje dokładnych badań. ** Nie wszyscy czytelnicy zgadzają się z emocjonalnymi ramami przedstawionymi przez autora.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Last Colony: A Tale of Exile, Justice, and Courage
Zawartość książki:
Poruszająca, inspirująca, prawdziwa historia Dawida i Goliata o wolności i sprawiedliwości, z udziałem jednego maleńkiego narodu na Oceanie Indyjskim u wybrzeży Afryki i niezwykłej kobiety, potomkini niewolników, która odważyła się zmierzyć z Koroną i Wielką Brytanią - i odnieść historyczne zwycięstwo.
W 1973 roku, na wyspach Chagos u wybrzeży Afryki, Liseby Elyse - dwudziestoletnia, świeżo poślubiona i w czwartym miesiącu ciąży - została aresztowana wraz z całą populacją Chagos i nakazano jej spakować swoje rzeczy i opuścić swoją ukochaną ojczyznę statkiem lub powoli głodować; Brytyjczycy odcięli wszystkie dostawy żywności.
Około dwóch tysięcy ludzi, którzy mieszkali na wyspach Chagos od pokoleń, wielu z nich było bezpośrednimi potomkami zniewolonych ludzi przywiezionych tam z Mozambiku i Madagaskaru w XVIII wieku przez Francuzów i Brytyjczyków, zostało deportowanych z dnia na dzień ze swojego raju na wyspie w wyniku tajnej decyzji rządu brytyjskiego o dostarczeniu Stanom Zjednoczonym ziemi pod budowę bazy wojskowej na Oceanie Indyjskim.
Przez cztery dekady rząd Mauritiusa walczył o zwrot Chagos. Trzy dekady później Philippe Sands został głównym prawnikiem w tej sprawie, opracowując strategię prawną i gromadząc zespół prawników z Mauritiusa, Belgii, Indii, Ukrainy i USA.
Kiedy sprawa w końcu trafiła do Światowego Trybunału w Hadze, Sands wybrał na głównego świadka drobną Liseby Elyse, obecnie sześćdziesięciopięcioletnią, i poinstruował ją, aby pojawiła się przed sądem, mówiąc w języku Kreol, aby opowiedzieć czternastu międzynarodowym sędziom swoją historię przymusowego wygnania. Los Chagos zależał od jej zeznań.
Sędziowie stanęli przed przełomową decyzją: Czy orzekną, że Wielka Brytania nielegalnie oddzieliła Chagos od Mauritiusa? Czy Liseby Elyse przekonałaby sędziów i otworzyła drzwi, pozwalając jej i innym mieszkańcom Chagos na powrót do domu - czy też pozostaliby wygnani na zawsze?
Philippe Sands pisze o swojej własnej podróży w kierunku prawa międzynarodowego i Światowego Trybunału w Hadze, a także o niezwykłych dziesięcioleciach poszukiwań Liseby Elyse i mieszkańców Chagos w ich walce o sprawiedliwość oraz wolny i uczciwy powrót do idyllicznej krainy, w której się urodzili.
