Ostatni utopiści: Czterech wizjonerów końca XIX wieku i ich dziedzictwo

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Last Utopians: Four Late Nineteenth-Century Visionaries and Their Legacy

Zawartość książki:

Zabawna opowieść o czterech utopijnych pisarzach - Edwardzie Bellamym, Williamie Morrisie, Edwardzie Carpenterze i Charlotte Perkins Gilman - i ich nieustającym wpływie na współczesność.

Dla czytelników wychowanych na dystopijnych wizjach Nineteen Eighty-Four i The Handmaid's Tale, idea idealnego społeczeństwa może brzmieć bardziej złowieszczo niż kusząco. W tej żywej literackiej historii czasów, zanim "orwellowski" wszedł do kulturowego leksykonu, Michael Robertson ponownie przedstawia nam żywotną odmianę utopii, która zawładnęła wyobraźnią amerykańskich i brytyjskich pisarzy końca XIX wieku.

The Last Utopians zagłębia się w biografie czterech kluczowych postaci - Edwarda Bellamy'ego, Williama Morrisa, Edwarda Carpentera i Charlotte Perkins Gilman - którzy żyli w niezwykłym okresie literackich i społecznych eksperymentów. Publikacja książki Bellamy'ego Looking Backward w 1888 roku otworzyła wrota bezprecedensowej fali utopijnego pisarstwa. Morris, pionier sztuki i rzemiosła, był zaangażowanym socjalistą, którego Wiadomości znikąd przewidują robotniczą Arkadię. Carpenter śmiało argumentował, że homoseksualiści stanowią utopijną awangardę. Gilman, działaczka na rzecz praw kobiet i autorka "Żółtej tapety", napisała wiele utopijnych powieści, w tym Herland, wizjonerską opowieść o całkowicie kobiecym społeczeństwie.

Pisarze ci, jak pokazuje Robertson, podzielali wiarę w radykalną równość, wyobrażając sobie koniec hierarchii klasowych i płciowych oraz przewidując nowe formy relacji rodzinnych i romantycznych. Wyznawali liberalne przekonania religijne o uniwersalnym duchu jednoczącym ludzkość. Wierzyli w transformację społeczną bez użycia przemocy i byli zaangażowani w prowadzenie prostego życia zakorzenionego w odnowionym świecie przyrody. Ich spuścizna pozostaje z nami do dziś, co Robertson opisuje w zabawnych relacjach z pierwszej ręki na temat współczesnego utopizmu, od Occupy Wall Street po rekolekcje Radical Faerie.