Ostatni pociąg z Dżibuti: Afryka mnie wzywa, ale Ameryka jest moim domem

Opinie czytelników

The Last Train to Djibouti to głęboko poruszająca eksploracja tożsamości, dziedzictwa kulturowego i odkrywania siebie poprzez podróże dwóch Afroamerykanek, które podróżują do Afryki. Narracja jest bogata w kontekst historyczny i osobiste doświadczenia, które splatają fascynującą opowieść o połączeniu z ojczyzną przodków, ujawniając zarówno wyzwania, jak i pouczające momenty po drodze.

Bogato napisana i elokwentna książka oferuje wnikliwy komentarz na temat tożsamości i dziedzictwa kulturowego. Łączy osobiste narracje z lekcjami historycznymi, prezentując zniuansowany pogląd na Afrykę i doświadczenia Afroamerykanów. Czytelnicy doceniają głębię rozwoju postaci i eksplorację tematów międzykulturowych. Styl pisania jest chwalony za staranny dobór słów i treści edukacyjne.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać złożoność i głębię książki za wyzwanie. Można również odnieść wrażenie, że narracja może być zbyt akademicka lub dydaktyczna w niektórych częściach, potencjalnie zrażając czytelników szukających lżejszego doświadczenia fabularnego.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Train From Djibouti: Africa Beckons Me, But America is My Home

Zawartość książki:

"Ostatni pociąg z Dżibut to odyseja, której nie zapomnisz.” - Larry Bechtel, autor The Tinsmith's Apprentice i rzeźbiarz.

Otis Lee rozpoczyna tę historię w najbardziej niewinnym miejscu: w pociągu z Charlottesville w Wirginii do Penn Station w Nowym Jorku. Ale dla Otisa ta podróż przywodzi na myśl inny pociąg, dawno temu i daleko - reprezentujący przeszłość, do której nie ma powrotu.

Oparty na prawdziwych doświadczeniach dr Michelle Palmer Lee i jej mentorki, dr Harriett F. Karuhije, „Ostatni pociąg z Dżibuti” podąża za dwiema kobietami, które przeżywają zmieniającą życie przygodę, podróżując osobno do ojczyzny, zdeterminowane, by odnaleźć Afrykę i siebie. To, co znajdują, w niczym nie przypomina tego, czego się spodziewały.

W miarę jak te dwie kobiety zmagają się z pytaniami o tożsamość i charakter, wyłania się szerszy obraz tego, co oznacza „nieodwzajemniony powrót”. Łącząc wpisy z dziennika Michelle i obserwacje Harriett z własnymi badaniami i doświadczeniami, Otis przedstawia mikrokosmos afroamerykańskiej walki o odnalezienie korzeni w kulturze, która została zniszczona, wysłana za granicę i stała się czymś nowym.