Ostatni pasterz

Opinie czytelników

Książka „Jezus, Król królów i Pan panów” autorstwa Wilbura Smitha zbiera mieszane recenzje. Czytelnicy doceniają szczegółowy kontekst historyczny i społeczny dotyczący czasów Jezusa, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej wciągającej fabuły typowej dla innych dzieł Smitha. Wielu recenzentów jest zdezorientowanych podobieństwem nazwy z innym autorem, co prowadzi do rozczarowania wśród tych, którzy oczekują klasycznego stylu Wilbura Smitha.

⬤ Zawiera interesujący kontekst historyczny i społeczny czasów Jezusa.
⬤ Dobrze zbadana i przedstawiona w czytelnym formacie.
⬤ Porywająca dla niektórych czytelników, zwłaszcza tych, którzy cenią sobie biblijne narracje.
⬤ Barwne szczegóły i otwierające oczy spostrzeżenia.
⬤ Wciągające przedstawienie postaci, zwłaszcza fikcyjnych, takich jak Tytus.

⬤ Wielu czytelników uważa, że nie jest to typowy styl pisania Wilbura Smitha.
⬤ Problemy z korektą, w tym błędy interpunkcyjne.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że jest zbyt szczegółowa i zawiera zbyt wiele informacji upchniętych w krótkim dziele.
⬤ Zamieszanie wokół autorstwa, prowadzące do frustracji wśród fanów oczekujących dobrze znanego Wilbura Smitha.
⬤ Brak głębi i wciągającej fabuły charakterystycznej dla innych powieści autora.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Shepherd

Zawartość książki:

Ostatni Pasterz opowiada o tym, jak na początku naszej ery Palestyna była pogrążona w chaosie społecznym, politycznym i duchowym. Zawirowania polityczne za życia Jezusa wpłynęły na jego posługę i wzbudziły w nim głęboki niepokój, że nie dociera do ludzi z Bożym przesłaniem miłości. Przywódcy w Palestynie zostali skorumpowani przez wpływy greckie i rzymskie, co spowodowało rosnącą przepaść między bogatymi i biednymi. Faryzeusze walczyli z tym trendem, domagając się surowego przestrzegania prawa Mojżeszowego ustanowionego w Księdze Kapłańskiej, co powodowało większe obciążenie dla biednych, którzy nie mogli przestrzegać prawa składania ofiar przebłagalnych. Ludzie desperacko oczekiwali Mesjasza.

Po tym, jak Herod Antypas kazał ściąć Jana Chrzciciela, Jezus zdawał sobie sprawę z prawdziwych niebezpieczeństw, na jakie był narażony ze strony rządzących i faryzeuszy, którzy postrzegali tysiące ludzi podążających za Nim jako utratę swoich wpływów. Po drugim roku swojej służby Jezus wiedział, że istnieją spiski mające na celu jego zabicie. W rezultacie przeniósł swoją służbę na obszary z dala od Galilei i Judei i błagał ludzi, aby nie nazywali go mesjaszem, zbawicielem, na którego ludzie mieli nadzieję.

Ostatni Pasterz to opowieść o tym, jak polityka w życiu i służbie Jezusa wpłynęła na jego misję. Ale ewangelie podają tylko dwa z wydarzeń zapisanych w Łukasza 13: 1-5. Ta powieść opisuje je wszystkie.