Ostatni Mohikanin

Opinie czytelników

Recenzje książki „Ostatni Mohikanin” wyrażają zarówno podziw, jak i frustrację. Wielu czytelników docenia jej status klasyka i chwali styl pisania Coopera, podczas gdy inni uważają ją za wymagającą i trudną do zrozumienia, powołując się na archaiczny język i niespójności w narracji.

⬤ Powszechnie uważana za klasykę
⬤ chwalona za styl pisania
⬤ niektórzy uważają ją za wciągającą
⬤ edukacyjną i bogatą w szczegóły historyczne
⬤ dostępne są dobrej jakości wydania w miękkiej oprawie.

⬤ Wielu uważa, że język jest trudny i archaiczny
⬤ niektórzy czytelnicy mają trudności z podążaniem za fabułą
⬤ niespójności w opowiadaniu historii
⬤ postrzeganie jako nudne
⬤ zgłoszono uszkodzone egzemplarze.

(na podstawie 46 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Last of the Mohicans

Zawartość książki:

Wstęp i przypisy Davida Blaira, Uniwersytet Kent w Canterbury.

Jest rok 1757. W północno-wschodniej Ameryce armie Wielkiej Brytanii i Francji walczą o dominację. Ich konflikt nakłada się jednak na starsze zmagania między narodami rdzennych Amerykanów o posiadanie tych samych ziem oraz między rdzennymi ludami a białymi kolonizatorami. Poprzez te warstwy konfliktu Cooper snuje porywającą opowieść, w której Cora i Alice Munro, córki brytyjskiego dowódcy na froncie wojny kolonialnej, próbują dołączyć do swojego ojca. Udaremnione przez Maguę, złowrogiego "indiańskiego biegacza", znajdują pomoc w osobie Sokolego Oka, białego leśnika i jego towarzyszy, Mohikanina Chingachgooka i Uncasa, jego syna, ostatniego z jego plemienia.

Powieść Coopera jest pełna żywych incydentów - pościgów przez dziki teren, potyczek, zdrady i brutalności - ale odzwierciedla także interakcje między kolonistami a rdzenną ludnością. Poprzez postać Sokolego Oka Cooper stawia trwałe pytania dotyczące praktyk amerykańskiej granicy i zaćmienia rdzennych kultur.