Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada złożoną i często pomijaną historię wysiedleńców w Niemczech po II wojnie światowej, koncentrując się w szczególności na doświadczeniach ocalałych Żydów. Podkreśla wyzwania stojące przed tymi grupami i krytykuje nieadekwatną globalną reakcję na ich trudną sytuację. Choć książka jest dobrze zbadana i wciągająca, niektórzy czytelnicy uważali, że zbyt mocno opiera się na doświadczeniach żydowskich i brakuje w niej wystarczającej liczby osobistych historii szerszego grona DP.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, edukacyjna i zapewnia ważną historyczną perspektywę wyzwań stojących przed przesiedleńcami po II wojnie światowej. Wielu czytelników uznało ją za wciągającą lekturę, która rzuca światło na dynamikę polityczną i społeczną tamtych czasów, w tym złożoną rolę różnych narodów w odniesieniu do imigracji i uchodźców. Jest chwalona za dokładne badania, wciągającą narrację i nacisk na marginalizowany temat, który jest często ignorowany w głównym nurcie historii.
Wady:Niektórzy czytelnicy wyrazili rozczarowanie faktem, że książka skupia się głównie na żydowskich przesiedleńcach, uważając, że błędnie przedstawia szerszy obraz wszystkich europejskich DP. Styl pisania został skrytykowany jako nudny i mniej wciągający w porównaniu do prac innych historyków. Co więcej, niektórzy czytelnicy życzyli sobie, aby w książce znalazło się więcej osobistych historii, ponieważ ich zdaniem pozwoliłoby to na głębsze zrozumienie ludzkich doświadczeń w tym burzliwym okresie.
(na podstawie 43 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Last Million: Europe's Displaced Persons from World War to Cold War
Zawartość książki:
Autor bestsellerów David Nasaw przedstawia nową, obszerną historię miliona uchodźców pozostawionych w Niemczech po II wojnie światowej.
W maju 1945 roku siły niemieckie poddały się aliantom, skutecznie kończąc II wojnę światową w Europie. Wstrząsy wtórne tego globalnego konfliktu zbrojnego nie zakończyły się jednak wraz z podpisaniem rozejmów i traktatów pokojowych. Miliony zagubionych i bezdomnych jeńców wojennych, robotników niewolniczych, więźniów politycznych i ocalałych z obozów koncentracyjnych przytłoczyły Niemcy, kraj w całkowitym chaosie. Brytyjscy i amerykańscy żołnierze gromadzili niedożywionych i zdesperowanych obcokrajowców i próbowali repatriować ich do Polski, Estonii, Łotwy, Litwy, Ukrainy i ZSRR. Jednak po wyczerpujących wysiłkach pozostało ponad milion przesiedleńców, którzy albo odmówili powrotu do domu, albo, w przypadku wielu z nich, nie mieli domu, do którego mogliby wrócić. Spędzili oni następne trzy do pięciu lat w obozach dla przesiedleńców, podzielonych według narodowości, tymczasowych ojczyznach na wygnaniu, z własnymi siłami policyjnymi, kościołami, szkołami, gazetami i placówkami medycznymi. Społeczność międzynarodowa nie mogła dojść do porozumienia w sprawie losu ostatniego miliona, a po roku bezowocnej debaty i bezczynności utworzono Międzynarodową Organizację Uchodźców, która miała przesiedlić ich do krajów cierpiących na niedobór siły roboczej. Jednak żaden kraj nie był skłonny przyjąć od 200 000 do 250 000 żydowskich mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy pozostali uwięzieni w Niemczech.
W 1948 roku Stany Zjednoczone, jedne z ostatnich krajów, które przyjęły kogokolwiek do przesiedlenia, w końcu uchwaliły ustawę o przesiedleńcach - ale ponieważ obawy związane z zimną wojną wyparły wspomnienia o okrucieństwach II wojny światowej, ustawa przyznawała wizy tylko tym, którzy byli niezawodnie antykomunistyczni, w tym tysiącom byłych nazistowskich kolaborantów, członków Waffen-SS i zbrodniarzy wojennych, jednocześnie wykluczając Żydów, którzy byli podejrzewani o sympatie komunistyczne lub agentów, ponieważ byli niedawnymi mieszkańcami zdominowanej przez Sowietów Polski. Dopiero po przyjęciu kontrowersyjnej rezolucji ONZ w sprawie podziału Palestyny i deklaracji niepodległości Izraela, pozostali przy życiu Żydzi mogli ostatecznie opuścić obozy dla przesiedleńców w Niemczech. Arcydzieło uznanego historyka Davida Nasaw, The Last Million, opowiada porywającą, ale do tej pory w dużej mierze ukrywaną historię powojennych wysiedleń i bezpaństwowości oraz ludzi, którzy stali się żywym świadectwem nieuniknionych konsekwencji wojny. Do 1952 roku Ostatni Milion był rozproszony po całym świecie i niósł ze sobą swoje rany, lęki i tajemnice, przechodząc od złamanej przeszłości do nieznanej przyszłości. Tutaj po raz pierwszy Nasaw oświetla ich niesamowitą historię i, z głębokim współczesnym rezonansem, pokazuje nam, że jest to również nasza historia.
