Ostatni dzwonek

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożoną narrację skupioną na starości, teatrze i Amsterdamie. Reakcje na nią są różne, niektórzy uważają ją za wymagającą, ale satysfakcjonującą, podczas gdy inni uważają ją za pretensjonalną i zbyt skomplikowaną.

Książka opisywana jest jako interesująca i złożona, z dobrze zdefiniowaną teatralną scenerią i dobrze nakreślonymi pomniejszymi postaciami. Z humorem i satyrą porusza ważne tematy, takie jak życie, wiek, piękno i prawda. Czytelnicy, którzy doceniają styl Mulischa, mogą uznać tę książkę za satysfakcjonującą i bogatą w fabułę i język.

Krytycy uważają, że główny bohater jest wadliwy i nieatrakcyjny, sugerując, że narracja jest zawiła i brakuje jej treści pomimo stylistycznego wykonania. Niektórzy uważają, że jest zbyt skomplikowana, a tłumaczenie jest krytykowane za niezręczność i źle wykonane zwroty, co utrudnia czytanie.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Last Call

Zawartość książki:

"To najwyższe osiągnięcie, do jakiego zdolna jest fikcja.... Zalicza się do najlepszych europejskich powieści ostatnich lat." - The Christian Science Monitor.

Uli Bouwmeester jest emerytowanym artystą estradowym, który spędza dni na marnowaniu czasu. Niespodziewanie dostaje zaproszenie do zagrania głównej roli w nowym dramacie w Teatrze Aktora w Amsterdamie i z zemsty rzuca się z monotonii życia na przedmieściach w rzeczywistość lat 80-tych. Wszystko idzie dobrze, dopóki ekipa telewizyjna nie przybywa, aby przeprowadzić wywiad z Uli, ujawniając tajemnicę z jego przeszłości, która zagraża nie tylko sukcesowi przedsięwzięcia teatralnego, ale także życiu Uli.

"W swoim zakątku Europy holenderski powieściopisarz Harry Mulisch tworzy jedne z najbardziej nawiedzonych i prowokujących powieści, jakie pojawiły się na kontynencie w ciągu ostatniej dekady." - New York Newsday.